درس طب استاد ضیایی

95/08/22

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: الماء و شربه- طب المعصومين ص356

 

قَالَ الصَّادِقُ ع‌ شُرْبُ‌ الْمَاءِ مِنْ‌ قِيَامٍ‌ بِالنَّهَارِ أَدَرُّ لِلْعِرْقِ‌ وَ أَقْوَى لِلْبَدَنِ.[1]

در روز ايستاده آب نوشيدن ادر للعروق است. مدرتر است براي عروق آدمي.

عروق آدمي سه نوع است:

شرياني يعني سرخرگي،

وريدي يعني سياهرگي،

لنفاوي يعني رگهايي که مواد زائد سوخت و ساز متابوليسم از داخلش رد ميشود.

کساني که ديابت دارند خرمالوي رسيده 20 برابر متابوليک ضد قند دارد. يعني 20 برابر از هر ميوه ديگر قندسوز است. يعني گلوکزهاي قندهاي اضافي خون را کاهش ميدهد.

در روز آب آشاميدني سالم که به صورت مکيدني بنوشي براي رگهاي بدن بهتر است هم ضد تسلب شرايين است. هم رگها را باز نگه ميدارد. نميگذارد تنگي عروق بگيري.

و اقوي للبدن براي بدن هم مفيدتر است زيرا وقتي مي ايستي شتاب جاذبه زمين هم هست هر چه مينوشي همه را به طرف پايين ميکشد. زياد که بايستي پاهايت چاق ميشود.

وقتي ايستاده آب مينوشي چون سير به طرف پايين است پس حرکت ادراري از داخل کليه ها، از مثانه و مجاري ادراري سريعتر است و درصد اوره و کراتين خونت هم کمتر ميشود.

يعني نمک سمي خون کمتر ميشود و دچار ادرار چرب نميشوي.

قبل از مجامعت توالت رفتن مستحب است. بعد از مجامعت هم نبايد سريع راه بروي چرا که شن کليه ميگيريد.(شن کليه با سنگ کليه فرق دارد) بعد از مجامعت بايد طرف راست استراحت کني بعد راه بروي.

 

همه رگها را ميگيرد. هر سه رگ را ميگيرد، به اضافه شاهرگ اصلي، سياهرگ اصلي، فروعات رگها، مويرگها را هم ميگيرد. علاوه بر اينکه رگهاي لنفاوي را هم ميگيرد. توي گردن هست، زير بغلها هست، توي کشاله ران هست. اين رگهاي لنفاوي اگر رسوب داخلش باشد غده ميشود. بايد مايعات بخوري و قندهاي شيميايي نخوري.

 

قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع يَمْرَضُ مِنَّا الْمَرِيضُ فَيَأْمُرُهُ الْمُعَالِجُونَ‌ بِالْحِمْيَةِ فَقَالَ لَكِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ لَا نَحْتَمِي إِلَّا مِنَ التَّمْرِ وَ نَتَدَاوَى بِالتُّفَّاحِ وَ الْمَاءِ الْبَارِد...[2]

محمد بن فيض آمد پيش امام صادق عرض کرد فداي شما آقاي هر کدام از ما شيعه ها که مريض ميشويم ميرويم پيش دکتر اين طبيب ما را از همه چيز منع ميکند. حضرت فرمودند پرهيز مطلق غلط است. بله اگر تب داري و تبت شديد است پرهيز تو بايد فقط از خرما باشد. چون خرما کالري و انرژي اش بالاست احتراقش بالاست تبت را بالا ميبرد.

اگر سرفه خشک داري پوست انگور نخور اما از آب انگور بخور. هر بيماري مقدار پرهيزش فرق ميکند.

ما اهل بيت وقتي تب داريم پرهيز نميکنيم الا از تمر(خرماي خشک سالم بهداشتي) با رطب فرق ميکند. زيرا کالري بخشيش خيلي پايين مي آيد.

خرماي تازه درصد آب موجودش بالاست. خرماي خشک درصد آبش کم است. نقش آب بسيار مهم است. اگر کسي با شکم گرسنه خرما بخورد چه تازه چه خشک شده. چون با شکم گرسنه بوده ضريب حرارت احتراقي در داخل معده به 70 درجه به بالا ميرود و آنوقت دچار شقاق معده ميشود. اگر دوست داري معده ات قاچ قاچ نشود اگر خرما با شکم گرسنه خوردي حتما بعدش آب بخور. يکي از جاها که آب خوردن مستحب است بعد از خوردن خرما با شکم گرسنه است. مثلا ماه رمضان افطارت را با خرما شروع کردي آب سرد معمولي بعدش بخور.

شير را بجوشانيد و هم بزنيد تا باکتري هاي مضري که سبک ميشود مي آيد روي شير برود زير شير و با حرارت از بين برود. به نقطه جوش که رسيد 5 دقيقه بجوشد. وقتي هم که ميخواهد سرد شود سرباز سرد نشود. بلکه بشقاب چيني با استيل رويش بگذار بصورت کج تا هم حرارت هاي اضافي اش برود و هم اينکه چيزي داخلش نيافتد.

 

در باکتري ها و ميکروبها اکثريتش براي بدن مفيد است. مقدار کمي از آن مضر است. درست عکس اين دو تا ويروسهايند که اکثريت ويروس ها براي بدن مضر است اما مقدار اقلي براي بدن مفيد است.

در فضاي دهان تا حلق بيش از 500 نوع باکتري وجود دارد که اکثرا مفيد است و 7 يا 8 نوع آن براي بدن مضر است

اسلام براي همان 7 يا 8 نوع هم خلال دندان و مسواک و خوردن کاسني همراه غذا و .... فرموده تا پاکسازي سموم شود.

 

ما اهل بيت پرهيز را دستور نميدهيم مگر تمر را براي کسي که تب دارد. شير مانع کاهش تب ميشود و تب را در همان حال نگه ميدارد ولي تب را بالا نميبرد. لذا ميگوييم عسل رقيق شده با آب سرد عادي يا آبجوش ولرم صبح بخورد و شب آب سيب عسل بخورد.

سيب رسيده شيرين قرمز معطر يا زرد معطر را شخص تب دار بخورد. کف پايش را در آب سرد بگذار. قسمت پشت بازو را لخت کن. بچه اگر تب دارد لباسهايش را کم کن، پشت بازوهايش را لخت کن. کف پا لخت باشد، جوراب به پا نباشد. اگر کف پا جوراب باشد يا زير پتو باشد تب بيشتر ميشود. حالا اگر ميخواهي تب را سريع پايين بياوري حنا را با سرکه طبيعي سيب قاطي کن و بصورت ضماد به کف پا بزن و بعد از 20 دقيقه با آب سرد کف پا رو بشور. به 20 دقيقه تب پايين مي آيد.

 


[1] وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج25، ص241، ط آل البیت.
[2] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج59، ص140، ط دار إحياء التراث العربی.