درس طب استاد ضیایی

95/07/05

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: الماء و شربه / طب المعصومين ص 353

روايات

قال النبي(ص): افضل الصدقه الماء.[1] [2] [3]

قالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:‌ مَصُّوا الْمَاءَ مَصّاً وَ لَا تَعُبُّوهُ عَبّاً فَإِنَّهُ يَأْخُذُ مِنْهُ‌ الْكُبَاد.[4] [5] در نوشيدن آب مکيدن شرط است و آنهم مکيدن خاصي مد نظر است. قورت قورت نخور که دردهاي کبدي ميگيري بلکه بمک. جوري بمکي که آب از زير زبان رد شود. با غدد بذاقي زير زبانت در ارتباط باشد. ممزوج و محلول در ترشحات بذاقي و آنزيمهاي دهاني باشد. کمبود شديد آب بدنت رفع ميشود. ماندگاري اش بيشتر است. اما اگر قورت قورت باشد زود دفع ميشود.

 

از جمله ثمرات مکيدن آب

فعال ساز کليه هاست

ضد لخته خون است

گردش خون را سريعتر ميکند

مانع از جابجايي لخته است. نميگذارد دچار بيماري آبمولي شود. برخي آمبولي ها خطرناک است مثل آمبولي ريه و آمبولي قلب که لختهي خون در رگها جابجا شود و منجر به مرگ فرد شود. حالا آب آشاميدني سالم به نوع سرد عادي (ماء البارد) يا (ماء الفاطر) آب جوشيده ولرم اين آب مانع از جابجايي لخته ميشود.

ماء الحار هم مکروه است. يکي از علل سرطانهاي مري خوردن آب داغ يا آب سرد تگري است.

امام صادق در بحار جلد63 چاپ بيروتي فرموده است که کسي که ماء الفاطر بخورد تسلب شريان نميگيرد. ضد سختي رگهاست. ضريب شکست رگهايت پايين مي آيد حالت لاستيکي اش حفظ ميشود.

لَا تَعُبُّوهُ عَبّاً... قورت قورت و يک نفس نخوريد. اينجا نهي است و شمول دارد يعني در همه عمرت اينطور نخور. در برخي روايات است مثل کبوتر و مثل شتر آب نخوريد که کلي آب ميخورد. يک نفس کلي آب ميخورد. مکروه است. انواع بيماري هاي مي آورد يکي اش سوء هاضمه است.

دردهاي کبدي مي آورد..

پيامبر(ص): مَنْ‌ شَرِبَ‌ قَائِماً فَأَصَابَهُ شَيْ‌ءٌ مِنَ الْمَرَضِ لَمْ يَسْتَشْفِ أَبَدا[6] [7] [8]

اينجا روايات دو دسته است. در روز ايستاده آب نوشيدن به صورت مکيدني مستحب است. و در شب نشسته بصورت مکيدني بنوشد. حالا اين روايت که مطلق آمده است مقيداش در جاي ديگري آمده است.

اين فقط براي آب است يعني يعني در مورد آبجوش نفرموده است. ميعانات نفرمودن بلکه صرفا آب را فرمودند. البته اگر کسي خودش احتياط کند بحث ديگري است.

و من السنة أن لا يشرب من الموضع المكسور و أن يتنفس ثلاثة أنفاس فإذا ابتدأ ذكر الله و إذا فرغ حمد الله و لا يتنفس في الإناء روته العامة.[9]

مثلا بي استکان شکسته مکروه است از آن قسمت خود. انواع ميکرب ها آنجاست.

يک نفس نخورد. بلکه در بين مکيدن نفس بکشد. البته توي ظرف نفس نکشد. همانطور که فوت کردن مکروه است توي ظرف هم نبايد نفس بکشد.

به دو نفس يا سه نفس بمکد. ابتدائش بسم الله بگو و در آخرش الحمدلله بگو.

توي ظرف غذا نفس نکش.

پيامبر(ص): شُرْبُ‌ الْمَاءِ مِنَ‌ الْكُوزِ الْعَامِ‌ أَمَانٌ مِنَ الْبَرَصِ وَ الْجُذَام[10]

از ظرفي که افراد مختلفي از مؤمنين استفاده ميکنند امان از برص و جذام است.

واژه برص در روايات است. پيسي را ايرانيان ميگويند. در تخصصي پوست و مو ميگويند ميتي ليگو. تا کنون 20 هزار بيماري ژنتيکي و وراثتي شناسايي شده است. ژن پيسي هم شناسايي شده است اما پزشکي جديد درمان ندارد.

در روايات شيعه برص، بهق، بياض آمده است. اين سه واژه با هم فرق ميکند.

در پيسي تمام لايه هاي پوست رنگش تغيير ميکند. سفيد يک دست يا قهوه اي يک دست پر رنگ ميشود.

اما در بهق فقط لک هاي سفيد سطحي پوست است. يعني فقط لايه بشره را ميگيرد

در بياض لکهاي سفيد گوناگون است که عمده علتش استرس است. شما استرسش را درمان کن بياضش خوب ميشود.

اينکه دانشمندي که دانشنامه احاديث پزشکي را ترجمه کرده دقت نکرده که اين سه باهم فرق ميکند.

يکي ديگه هم بيماري خوره است. يعني جذام که بافت را از بين ميبرد. اول شروع ميکند بافت پوست بافت غضروف بعد بافت عضله بعد بافت استخواني.

يک بيماري مسري است. 809 بيماري عفوني تا کنون شناسايي شده است. آب آشاميدني ناسالم، غذاي مانده و... عدم رعايت بهداشت فردي و اجتماعي يا رفتارهاي منفي با خود مثلا کسي که ندف الشعر کند از بيني. موي بيني اش را بکند اينها جذام را در پي دارد

اين فرد بايد حتما خودش را درمان کند و در قرنطينه کامل باشد. همه چيزش بايد جدا باشد.

موي داخل بيني لازم است. فيلتر است. اگر از بيني زد بيرون خوب است کوتاه کني اما نبايد کند.

زير بغل را گاهي ميفرمايند با پاکتن يعني همان واجبي و گاهي هم ميفرمايند حلق يعني تراشيدن. و الا اولش همان پاکتن است. زيرا علاوه برا پاکسازي از موهاي زائد پاکسازي از قارچ ها هم ميکند.

اگر کسي زير بغلهايش را ندف کند اين مکروه است زيرا سستي شانه ها را در پي دارد.

من الکوز العام اين عموميت مطلق نيست. ال مهعود ذهني است نه ال جنس که هر فردي از اين ظرف خورده باشد منم بخورم. خير، بلکه مراد ظرف عام مؤمنين است. حالا سؤر المومن شفاء

شيخ صدوق هم آورده است که 70 بيماري را خوب ميکند.

در دهان هر شخص 500 باکتري است که 7 الي 8 تاي آن مضر است باقي مفيد است. حالا مؤمنين که رعايت بهداشت فردي و اجتماعي ميکنند چقدر باکتري مفيد وارد دهان من ميشود

که همه ضد سم هاي مختلف است لذا استفاده از اين ظرف براي من شفاست.

 


[1] مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، حسین بن محمدنوری، ج7، ص253، ط آل البیت.
[2] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج59، ص293، ط دار إحياء التراث العربی.
[3] طب النبی، جعفربن محمد مستغفری، ص25، ط مکتبه الحیدریه.
[4] مكارم الاخلاق، رضی الدين أبی نصر الحسن بن الفضل الطبرسی، ص۱۵۷.
[5] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۶، ص۳۸۱.
[6] مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، حسین بن محمدنوری، ج17، ص9، ط آل البیت.
[7] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج63، ص472، ط دار إحياء التراث العربی.
[8] الدعوات، قطب الدین راوندی، ص144، ط مدرسه امام مهدی.
[9] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج63، ص472، ط دار إحياء التراث العربی.
[10] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج63، ص472، ط دار إحياء التراث العربی.