موضوع: درمان بیماری رعشه

به مناسبت بحث قسط، که فواید را بیان کردیم که یکی از فواید، درمان رعشه بود. در این جلسه بقیه ی درمان های بیماری رعشه را بیان می کنیم.

1. حجامت خشک از پشت گردن، مخصوصا برای کسی که رعشه در چانه دارد. بادکش سرد و گرم داریم. حجامت خشک نوعی بادگیری است؛ گاهی گرم است و گاهی سرد است. و ضربه زدن بین قفسه سینه و پشت گردن باید با دقت صورت بگیرد.

2. روغن قسط، هر صبح و شب در موضع لرزه و رعشه مالیده شود.

3. عرق الجبال، ایرانی ها به آن مومیایی می گویند و عرب های جدید به آن حافظ الاجساد می گویند، کسی که رعشه دارد با مومیایی محل لرزه را ماساژ دهد

4. اسطوخودوس به اضافه صبر سه قطری، درمان رعشه سر است، نوعی از صبر زرد است و با عسل کوهی هر روز خورده شود.

5. سیر، امام رضا فرمودند: (هفته ای یک حبه سیر خورده شود) و چند برگ کاهو باعث از بین رفتن بوی نامطبوع آن می شود. و یا اینکه در فریزر گذاشته شود و مصرف شود.

گردوی تازه با پنیر در شب.

7. ماساژ با روغن حنظل، البته اگر حساسیت پوستی ندارد. اگر روغن دان حنظل باشد بهتر است. ضماد آن را در کف پا بگذارند برای دیابتی ها هم مفید است.

8. روغن گلسان، دارویی ضد رعشه است که گرم و تیز است.

9. روغن درخت صنوبر، هر چقدر این روغن کهنه تر باشد، در درمان بیماری های سرد و بلغمی سفید (مکوس) و سیاه مفید تر است.

10. روغن یاسمین، گرم و لطیف است و ضد فالج و رعشه و ضعف اندام است. و ضد رحم سرد است؛ لذا درد های شکمی مربوط به رحم که پس از زایمان می آید، با همین روغن بهبود می یابد. ترشیجات و تند و شور و موز و کمپوت گیلاس و آلبالو برایش بسیار مضر است. به اندازه قاشق چایخوری در طول دو سه روز بخورد.

11. دارسینی، ضد درد رحم و مدر بول و حیض و ضد رعشه است. خانمی قاعدگی دردناک دارد. با ماساژ دادن زیر شکم تا عانه و خوردن یک قاشق غذاخوری خوب می شود. یکی از علل سقط جنین، مسمومیت در حاملگی است.

12. معجون مبدل المزاج، برای درست کردن آن، مقدار 20 درهم وجع و 5 درهم زنجبیل و 5 درهم زیره، کوبیده و با عسل طبیعی اسطوخودوس مخلوط و هر صبح و شب یک قاشق چایخوری خورده شود. این معجون ضد برص و لقوه (پارکینسون) و فالج و رعشه است.

13. روغن فرفیون، ضد رعشه و فالج است.

14. خورردن چلقوز خام با عسل اسطوخودوس، ضد لک و تجمع چربی بافتی است.

15. خروس پیر، از ناخن شناخته می شود که کنار سه پنجه، یک انگشت بزرگ دارد. گوشتش، ضد قولنج( اسپاسم عضلانی) و رعشه و درد مفاصل است. کلا گوشت خروس برای مرد و پسرها بهتر است و مرغ، برای زن و دختر مفید است. ضد آسم هم هست.

16. سکنجبین عنصل، که پیاز صحرایی سمی است. نیم کیلو پیاز عنصل در پنج کیلو آب بجوشد و با دستکش، فشار داده شود تا ولرم شود و با 5 کیلو عسل مخلوط شود که اگر 7 الی 8 ساعت یک قاشق غذاخوری خورده شود بسیار مفید است و ضد رعشه و فالج و لقوه (پارکینسون) و کبد چرب هم هست. بسیار برای کبد چرب مفید است. از داروهای بسیار مفید است. برای معده های خیلی سرد، تا نصفه استکان هم اشکالی ندارد.

17. روغن ترنج، یا میوه بالنگ که عرب های فصیح اترج می گویند. روغن بالنگ که شش تا پوست بالنگ را در روغن زنبق یا روغن خیریّ (گل شب بو) جوشانده می شود. یا درون روغن کنج به مدت سه شبانه روز خیسانده شود و به مدت سه بار، با شش پوشت جدید این کار تکرار شود. طرز تهیه روغن ترنج، یا با روغن زنبق یا کنجد یا خیری است. در ساخت این دارو نه شب لازم است. هر سه شب، شش پوست باید به عمل آید.

گاهی رعشه و مشکل پوستی هست که روغن کنجد را پایه قرار می دهیم و گاهی مشکل سر درد دائمی هست که روغن یاسمین و زنبق را پایه قرار می دهیم.

خواص روغن ترنج:

روغن ترنج گرم و خشک است . و ضد ورم و درد مفاصل و عصبانیت و لرزیدن تب 4 است و همچنین ضد استرخاء یعنی سستی اعضا و فالج و رعشه و اختلاج و عرق النسا (درد سیاتیک) و درد گرده و درد مثانه است. روغن ترنج محلل است و روغن مالی آن در درمان درد دندان(گذاشتن پنبه داخل دندان و روغن مالی بیرونی دهان) و اسانس گل میخک دارویی نیز برای تسکین درد دندان مفید است و روغن ترنج همچنین در درمان سردرد های دائمی که گاهی بخاطر زیادی هورمون مردانه است که در اینصورت نباید دنبلان مرغ را بخورد، با مالیدن مفید است. . گاهی سردرد بصورت خوشه است که اگر به سر بمالد بسیار خوب است؛ البته باید در جوی آرام باشد. و همچنین برای رویش موی سر هم خوب است و همچنین برای درد های شقیقه ای هم خوب است. که روغن مالی بالنگ در قسمت گیجگاه باعث تقویت حافظه و تسکین می شود.

بهتر این است که برای درمان بیماری های سر و شقیقه ای در پایه روغن خیری به عمل بیاید. اگر سردرد بخاطر فلزات مسموم مثل ظروف آلومینیومی و تفلونی و سربی (که سرطان زا هم هستند) باشد، با ورق طلا خوب می شود. شش ورق طلا در شوربا (آرد گندم را خمیر و مخلوطی از سبزیجات می گذارند و می بندند و رشته هم درست می کنند و درون ظرف می ریزند و دوغ ترش یا شیرین و فلفل و اینها نیز می زنند) یا در عسل ( در فلزات طلا خاصیت تورق زایی دارد که می شود نازک نازک شود) وارد شود و بیرون آید؛ بیماری رعش را درمان می کند.

18. افسنطین، مقوی بدن وکبد و صد یرقان و مقوی معده سرد و ورم معده است و ضد سکته و رعشه و آسیت و ورم طحال و تب های عفونی مزمن است.

19. خوردن روغن حرمل یا ضماد آن، یا روغن اسپند که مقوی قوه باه و مفتح سده ی دماغی مغز و ضد صرع و فالج و رعشه و لقوه و ریاح الاعصاب ( بادگرفتگی های عصبی) است. که چون سمی است یک قاشق چایخوری مصرف شود و همچنین ضد اختلال حواسی و ترس نیز هست. ضماد با عسل قاطی می شود تا بچسبد.

20. حقنه، یعنی اماله کردن با روغن اسپند، برای کسانی که لقوه و برودت گرده و قولنج کلیه و یا برودت رحم دارد.

21. حمام یا کبوتر، که در روایات منظور فرخه یا همان جوجه کبوتر است. مقوی خون و کلیه ها و چاق کننده و مولد منی و قاطع اخلاط بارده و ضد فالج و لقوه و رعشه و استسقاء است.

22. ضماد تخم یونجه، رطبه می گویند که مشهدی ها به آن اسپست می گویند. روزی دو بار انجام شود.

23. برگ و روغن و تخم سداب، از بین برنده قوه باه و ضد تشنج و فالج و درد گوش و رعشه است. روایات اهل بیت (علیهم السلام) می فرماید: «من أكل السداب ونام عليه نام آمنا من الدبيلة وذات الجنب.»[1] یعنی «کسی که قبل از خواب، سداب بخورد و بخوابد، ایمن می‌شود از آپاندیس و سینه‌پهلو.» یک جز و چهار جز آب، به همراه ده جز روغن زیتون باشد.

24. ماهی سمنقور، که نمک سود شود قوی ترین مقوی باه و نعوظ و مدر منی است و برای کاهش شهوت اضافی، تخم کاهو یا کافور بخورد. ضد فالج و لقوه و نقرس و رعشه و خدر و کزاز و درد مفاصل است.

25. سلق، برگ چغندر ضد بهک ( ملین و ضد رعشه و کمک به سلامت کبد می کند و محرک قوه باه است و ضد جذام است. امام صادق (علیه السلام) هم می فرمایند: «چرا شما شیعیان مانند یهودیان از سلق استفاده نمی کنید» پاک کننده عالی صفراست؛ همان طور که گل قاصدک و انار شیرین و مغز خیار بوته ای و دوغ شیرین و ماست شیرین کم چرب پاک کننده است و نمی گذارد شخص بیماری مرار بگیرد. خوردن برگ چغندر با سرکه ی طبیعی انگور عسکری رافع گرفتگی طحال و سده ی طحال است.

26. شاطل، متخصصین گیاهی به آن گیاه روشنک می گویند. که گرم و خشک است و مسهل قوی اغلاط غلیظه و ضد فالج و لقوه و صرع و رعشه است. عوارضش ایجاد سر درد است و مصلح آن کاهو یا ترنجبین یا دوغ شیرین کم چرب است.


[1] بحار الأنوار، علامة مجلسي، ج63، ص241، ط دارالاحیاء التراث.