موضوع: استخوان
مطالبی را در جلسه
ی قبل در این مورد بیان کردیم و اکنون به تکمیل آن
خواهیم پرداخت.
استخوان در بدن انسان
یک بافت زنده ی سلولی و فعال می باشد. استخوان
همچنین محافظ بدن می باشد. مثلا استخوان جمجمه محافظ مغز می
باشد و استخوان قفسه ی سینه محافظ قلب، ریه و کبد انسان
می باشد. احشاء داخلی لگن و حفره ی شکمی نیز توسط
استخوان لگن محافظت می شود. استخوان می توان به کلسیم و
منیزیم بدن نیز کمک کند.
از آنجا که هر موجود
زنده احتیاج به حفاظت و پرستاری دارد تا بتوان زیست سالم داشته
باشد، بافت سلولی بدن نیز از این قانون مجزا نیست.
برای حفاظت از استخوان که بافت زنده ی فعال است باید دقت داشت
که تراکم استخوانی و درجه ی سختی آن را کم شود و این با
برآورده کردن مواد مورد نیاز آن صورت از جمله کلسیم، فسفر،
منیزیم، بروم حاصل می شود و الا انسان دچار ورشکستی سلول
های استخوانی می شود که گاه منجر به نرمی استخوان و
راشیتسم شده گاه به پوکی استخوان می انجامد.
نباید به استخوان
بندی آسیب وارد کرد و بر این اساس باید در مسائل
رانندگی و مانند آن دقت لازم را مبذول داشت و هنگام رانندگی از خواب
آلودگی، سبقت بی جا و رعایت نکردن قوانین رانندگی
پرهیز کرد. در محیط کار باید اصول ایمنی را
رعایت کرد و از ابزار محافظ بدن و اندام استفاده کرد.
نصف بیشتر
جمعیت زنان به فقر کلسیم، ویتامین دی و آهن مبتلا
هستند.
باید در
بین روز از شیر و ماست و یا دوغ شیرین و یا
کشک ساده و کم چرب استفاده کرد (کشک باید ساده و رقیق باشد.)
صبحانه از شیر
عسل و یا شیر خرما استفاده کرد.
شب نیز به عنوان
غذای اصلی یا کمکی و یا یک ریز
مغذی کامل باید از پنیر طبیعی کم چرب تازه استفاده
کرد و آن را به همراه مغز گردوی تازه مصرف نمود. در روایت است که در پنیر
با گردو شفا است.
لبنیات سرشار از
کلسیم است و باید در جیره ی غذایی به مقدار
کافی وجود داشته باشد.
مقدار دریافت
کلسیم افراد در بیست و چهار ساعت باید بین هزار تا هزار و
پانصد باشد تا سلامتی استخوان در فرد تضمین شود.
اگر انسان استخوان
بندی خوبی دارد، باید از این داشته های محافظت کند.
هرگاه جهل و عدم تعقل به سراغ انسان بیاید، انسان داشته های
مثبت خود را از دست می دهد و هم خود را مریض می کند و هم موجب بیمار
کردن دیگران می شود. انسان باید به جنبه های مثبت خود
توجه داشته باشد و این اثرات مثبت خوبی در بعد رفتار و روان دارد و
موجب می شود که حس اعتماد به نفس در فرد از بین نرود. انسان نسبت به
دیگران نیز باید همین نگاه را داشته باشد و از روابط
عمومی سالم بهره بگیرد. تک روی، حرکت سلیقه ای و
فرضیه بافی در اجتماع، مضر می باشد. اجتماعی که افراد از
سلامتی جسم و روان برخوردارند و پایبند به اصول ارزشی هستند
هرگز ورشکست نمی شود زیرا از عقل جمعی استفاده می کند.
باید توجه
نیز داشته که اگر انسان و یا مجتمع انسانی دچار
خودشیفتگی و غرور بیجا باشد به این گونه که خوبی
های خود را ببیند ولی عیب و نقص را نبیند
باید بداند که به خودشیفتگی بیجا مبتلا شده است و موجب انحطاط
و پوچی می شود.
انسان حتی اگر
خود قدرت به برطرف کردن عیب و نقص ها ندارد باید از عقل جمعی
استفاده کند.