موضوع: درمان درد لگن خاصره
و مشکلات بعد از زایمان و درمان عفونت
امیر مؤمنان
علی علیه السلام می فرماید:
الْعَسَلُ
شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ لَا دَاءَ فِيهِ يُقِلُّ الْبَلْغَمَ وَ يَجْلُو
الْقَلْبَ[1]
عسل هم بلغم را رفع
می کند و هم قلب را جلا می دهد. البته عسل باید از گل های
غیر سمی و توسط زنبور سالم تولید شود.
گاه سخن از قلبی
است که پشت سینه است و گاه سخن از قلبی است که به معنای روان
می باشد و گاه مراد از قلب، روح است و گاه مراد از آن معرفت و ایمان
می باشد. مثلا قلب ایمان، علم نافع می باشد.
بلغم هم چه سفید
باشد و چه سیاه (که همان اوره و نمک سمی خون است.)
کلام امام علیه
السلام از باب عام اطلاقی همه ی انواع قلب را شامل می شود.
اگر
کسی سنگ
و شن کلیه دارد و مقدار آن از نظر حجم زیر ده میلیمتر است
و بخواهیم آن را به روش سنتی بشکنیم تا دفع شود باید
سی گرم بذر ترب به اضافه ی سی گرم بذر سیاه دانه را مخلوط
کرده و هر چهار ساعت یک بار یک قاشق چایی خوری با
عسل طبیعی سیاه دانه بخورد.
همچنین
عرقیات سه گانه را مخلوط کرده و هر شش ساعت یک استکان از آن می
خوریم و نوشیدن هم باید به شکل مکیدنی باشد. مراد
از عرقیات سه گانه، عرق گزنه، خارشتری و خارخسک است که به نسبت
مساوی مخلوط شده اند. البته خوردن این عرقیات باید به
فاصله ی 5 یا 6 دقیقه از مخلوط بذر ترب و سیاه دانه باشد.
می توان بین بذر و عرقیات فوق می توان به مقدار یک
نخود تا یک عدس صمغ درخت آلو را به شکل مکیدنی خورد. این
کار شن و سنگ را نرم می کند و دفع آن را آسان می کند.
اگر زن در ماه
های آخر حاملگی یا بعد از حاملگی درد لگن خاصره دارد و هم
می خواهد راحت زایمان کند شیرش افزایش یابد و
قاعدگی اش منظم شده و یا لکه بینی اش برطرف شود. از
خرمای تازه و تخم رازیانه استفاده کند. البته باید دقت داشت که
رازیانه قاعده آور است و نباید در زمان حاملگی استفاده شود بلکه
چند روز قبل از زایمان باید مصرف گردد. این کار مخصوصا
برای کسانی که لگنشان کوچک است و زایمان طبیعی در
آنها با مشکل مواجه می شود مفید است. داروی فوق حتی
میل جنسی زن نسبت به شوهرش را زیاد می کند. برای این
کار سی گرم رازیانه را کوبیده در یک کیلو آب
می ریزند تا جوش بیاید و یک دقیقه بجوشد. بعد
شعله را خاموش کرده می گذاریم ده دقیقه دم بکشد و بعد آن را صاف
کرده با عسل آویشن و یا بهتر از آن با عسل گَوَن مخلوط می
کنیم زیرا عسل آویشن قاعده آور است. اگر هم بخیه خورده
باشد بافت های او سریع تر جوش می خورد چون گیاه گون سلول
ها را ترمیم می کند. به جای عسل گون می توان از شکر زرد
خوزستان هم استفاده کرد. از عسل و شکر مزبور هر دو نیز می توان
استفاده کرد. به هر حال از محلول فوق بعد از هر غذا یک استکان نوشیده
شود.
محلول فوق برای
درمان بیماری های غیر عضوی مانند نفخ و غرغره
ی شکم نیز مفید است. همچنین اگزمای خشک و یک سری
از بیماری های پوستی را برطرف کند. همچنین تا
حدی فقر آهن و ب12 را تا حدی جبران می کند.
برای
درمان درد لگن خاصره از
یک سری چیزها هم باید پرهیز کرد مانند هندوانه،
خیار، باقلا، پوست حبوبات، ترشیجات، نمک، نوشابه و دوغ گازدار.
در دائرة المعارف
گیاه درمانی ایران ص 773 آمده است که برای تسکین
درد لگن خاصره می توان از پوست حلیله ی زرد، حلیله
ی سیاه، تخم کرفس، تخم بوزیدان، جوز هندی، صمغ انجدان،
انزروت، خولنجان، قص شیرین، مقل ازرق، سورنجان استفاده کرد به
این گونه که همه را به شکل مساوی مخلوط کرده و ساییده و
با کمی آب مخلوط کرده و به شکل خمیر سفتی در آورده و به شکل قرص
هایی شبیه نخود درست می کنند و صبح و ظهر و شب
یکی از آنها را استفاده کنند. البته در هر مرتبه می توان دو عدد
از آن قرص را خورد.
داروی
دیگر،
خیار باذرنج یا بالنگو است که پوست آن را کنده و با آب پخته و با
ریشه ی کاسنی مخلوط کرده و می پزند و آن را صاف کرده و با
عسل گون و شکر زرد خوزستان می خورند. این دارو در دائرة المعارف طب
اسلامی، ج 6، ص 221 ذکر شده است.
داروی
دیگر این
است که چهل گرم ساییده ی چوب چینی را (که مرغوب
ترین آن چوبی است که رنگ آن سفید تر و وزن آن سنگین تر و
حالت آن صاف تر و بدون سوراخ شدگی و پارگی و پوسیدگی
باشد.) در یک کیلو عرق رازیانه می خیسانند و
بیست و چهار ساعت کنار می گذارد و بعد با هشت کیلو آب مخلوط و
در ظرفی سربسته مانند زودپز می جوشانند تا آب زرد آن نصف شود سپس آن
را صاف و خنک می کنند و هر هشت ساعت یک استکان از آن را با یک
قاشق غذاخوری پودر شاخه نبات یا عسل گون مخلوط کرده و می خورند.
اگر کسی گرم مزاج
است نباید محلول چون چینی را مصرف کند و هکذا اگر فرد، در فصل
گرما به سر می برد.
داروی
دیگر روزی
یک عدد سیر را قورت داده و یا به همراه غذا مصرف کنند.
این کار فشار خون و تصلب شرایین و قند و چربی خون را
نیز تنظیم می کند. بنا بر این اگر کسی فشار خون
بیماری های بعد از آن را که ذکر کردیم نباید
این را زیاد مصرف کنند بلکه یک هفته یک حبه سیر را
بخورند کافی است.
داروی
دیگر
ضماد برگ کَبَر که به آن کورک یا کبار نیز می گویند را با
ده گرم وُشا که صمغ نوعی گیاه است را با عسل طبیعی گون
مخلوط کرده و میل می کنند. این کار درد مفاصل و درد
سیاتیک را نیز می کند.
داروی
دیگر در
دانشنامه ی طب الائمة ص 812 روایتی ذکر شده است که معصوم معجون
خاصی را معرفی می کند که می توان به آن کتاب مراجعه کرد.
داروی
دیگر
این است که صمغ اوشق که طبیعتش گرم و خشک است را با عسل مخلوط کرده
میل کنند.
اگر مادری که
شیر می دهد بخواهد پروتئین شیر خود را زیاد کند بعد
از دو هفته از زایمان روزی چهارده عدد مغز خام بادام شیرین
را مصرف کند. این موجب می شود که بچه هم وزن بگیرد و هم دچار کم
حجمی مخچه نشود یعنی قطر دور سرش اندازه می شود و دچار
عقب ماندگی ذهنی نمی شود.
مادر شیرده در
بیست و چهار ساعت صد الی دویست گرم لبوی بخارپز بخورد،
این کار اسید فولیک مادر را تأمین می کند و به
فرزندش نیز منتقل می شود.
همچنین از آب
لبوی بخار پز را بعد از دو هفته به جای یک چهار قرص اسید
فولیک از یک قاشق چایخوری به بچه دهد.
اگر نوزادی هنگام
دنیا آمدن زیر دو کیلو است یا نارس است حتما باید
در جیره ی غذایی آن اسید فولیک باشد بر
این اساس پزشکان گاه تا یک چهارم قرص اسید فولیک را
تجویز می کنند.
در یک نوع سرطان
خوش خیم رحم، عسل طبیعی می توان مؤثر باشد. مثلا در درمان
لیومیوم رحمی که یک نوع سرطان رحم است پزشگان قرص امگا 3
و آمپول دیفرلین را تجویز می کنند. در طب سنتی
می توان از روغن زیتون فشار اول که زرد است استفاده کرد که سرشار از
امگا 3 و 6 است. چربی های مضر خون را نیز پائین می
آورد یعنی کلسترول بد و تریگیلیسرید خون را
پائین می آورد. بدین منظور باید یک قاشق غذاخوری
هنگام ناهار و شام مصرف کرد.
کسانی که برای
مداوای لیومیوم رحمی از آمپول دیفرلین (علاوه
بر امگا 3) استفاده می کنند باید بدانند که این آمپول چندین
بدی دارد که باید تک تک آن را برطرف کرد:
1.ایجاد
برافروختگی و گُرگرفتگی. برای درمان آن می توان از کاهو
بدون سس استفاده است.
2.خشکی
مهبل (واژن). درمان آن استعمال از روغن کنجد است. یا ارده ی مایع
را با عسل گون مخلوط کرده و بخورد.
3.کاهش
میل جنسی. داروی آن این است که گلبرگ گل تیروز (گل
سرخ آتشی که قسمی از گل محمدی است) را در جیره ی غذایی
خود قرار دهد و یا از عطر طبیعی تیروز استفاده کند.
4.ایجاد
لکه بینی های مکرر. درمان آن این است که از رازیانه
استفاده کند. این کار هم لکه بینی و هم کاهش میل
جنسی و هم درد لگن خاصره را درمان می کند.
5.سردرد.
برای رفع آن از مربای گل بهار نارنج یا دم کرده ی بهار
نارنج استفاده کند.
6.اختلال
در خواب. برای رفع آن قبل از شام دو قاشق چایخوری مخلوط نعنا و
آویشن با دوغ شیرین کم چرب بدون گاز در یک لیوان
استفاده کند.
7.افزایش
وزن، چاقی شکمی و مانند آن. برای رفع آن از دمکرده ی گل
فندق و جوشانده ی چای آلبالو خشک استفاده کند.
8.احساس
حال تهوع و استفراغ. داروی آن انار شیرین یا رب آن است.
9.درد
ناشی از تزریق عضلانی. داروی آن این است که با روغن
خالص سیاه دانه محل را چرب کنند.
10.پوکی
استخوان. می توان از از یک قاشق غذاخوری مخلوط پودر سنجد تازه
که با گوشت و پوست و هسته خورد شده است در با یک لیوان شیر تازه
ی گاو که کم چرب است استفاده کنند. ابتدا شیر را کمی گرم
می کنند و بعد پودر سنجد را در آن مخلوط می کنند.
برای
رفع عفونت لنفاوی که
زخم عفونی آن سر باز کرده است در پزشکی جدید در تخصصی
بیماری های خون و عفونی، انواع چرک خشک کن ها را
تجویز می کنند و بعد جراحی می کند تا عفونت از بین
برود و این کار موجب به جا ماندن اثر جراحی می شود. این
داروها خود عوارض مختلفی از جمله نارسایی کلیوی به
همراه دارد. مخصوصا که آمپول های فوق بدن را نسبت به آنتی
بیوتیک مقاوم کرده و جراحی های فوق گاه منجر به سرطان
می شود مخصوصا که جراحی در درمان فوق معمولا تکرار می شود در
نتیجه سلول های بافت دارای استقامت کمتر شده و بیشتر به
بیماری مبتلا می شوند.
اما در پزشکی
سنتی مخلوط آب سیب طبیعی با عسل استخودوس را شب قبل از
خواب می خورد.
مخلوط آب شلغم بخارپز
را با عسل استخودوس عصرانه می خورد.
ناشتا هنگام صبحانه از
شیر کم چرب و تازه ی گاو مخلوط با عسل استخودوس بخورد.
شب از خوب چند برگ سداب
مخلوط با عسل استخودوس می خورد که در روایت است:
عَنِ النَّبِيِّ ص
قَالَ
مَنْ أَكَلَ السَّدَابَ وَ نَامَ عَلَيْهِ نَامَ
آمِناً مِنَ الدُّبَيْلَةِ (غده های بدخیم و عفونی
سرطانی)
وَ ذَاتِ الْجَنْبِ[2]
پودر زردچوبه ی
خالص یک نوع داروی ضد عفونی و باکتری طبیعی
است که آن را روی عفونت ریخته و با باند استریل می بندند
که تمامی عفونت های باکتری را از بین می برد.