درس طب استاد ضیائی

93/07/01

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: جو و نان جو و ماء الشعیر اسلامی
خوردن آب جوی اسلامی، مباح و در بعضی موارد مستحب می باشد.
ماء الشعیر از جوی مرغوب که خورده شده باشد (بلغور جو، نه جوی آرد شده) گرفته می شود به این گونه که جو را با پنج برابر آن آب حرارت می دهند تا به دو پنجم برسد و بعد آن را صاف می کنند و مصرف می کنند. اگر دویست گرم جو را با نحو فوق عمل آورند در بیست و چهار ساعت می توان همه را مصرف کرد.
فوائد ماء الشعیر: ماء الشعیر برای درمان سرفه های خشک بسیار مفید است. همچنین برای خشونت حلق مفید می باشد. (خشونت حلق گاه به سبب خشونت گلو است و گاه به سبب خشونت تارهای صوتی و صدا که ماء الشعیر برای هر دو مفید می باشد.)
همچنین ادرار آور است (مانند کاهو، لیمو شیرین، خربزه ی شیرین و رسیده) این خاصیت در آن بسیار زیاد است. بنا بر این کسانی که کم کاری کلیه و یا سنگ کلیه دارند می توانند از آن استفاده کنند. همچنین کسانی که موی سرشان تُنُک است.
ماء الشعیر جدار داخلی معده را جلا داده از پرزهای معده حفاظت می کند در نتیجه مانع از سائیدگی و کوتاه شدن آنها می شود در نتیجه فرد به زخم معده و اثنی عشر مبتلا نمی شود حرارت اضافه دستگاه گوارش را پائین می آورد در نتیجه زمینه ی پیچش های شکمی را برطرف می کند. عطش کاذب را نیز قطع می کند (بیماری استسقاء را درمان می کند.). عطش گاه بر اثر غلظت صفرا و لجن صفراوی ایجاد می شود که در این حال باید از صفرابر مانند انار شیرین، آب غوره، آلو بخارا (هفت عدد به شکل مکیدنی قبل از شام) کاهو و یا یک قاشق مرباخوری یا غذاخوری یا نصف یا یک لیموترش را در آب بریزند و بنوشند. در هوای گرم برای اینکه آب بدن تأمین شود، انسان گرمازده نشود و یا عطش کاذب او برطرف شود باید یک بطری آب خانواده تهیه کرده در آن چهارده عدد آلو بخارا ریخته، نصف لیموترش شیرازی را آب گرفته در آن بریزند و یک قاشق غذاخوری خاکشیر شسته شده در آن ریخته و شب تا صبح در یخچال نگه داشته و بعد استفاده کنند. مثلا در ایام حج و وقوف در عرفات و مانند آن می توان از چنین چیزی استفاده کرد و هنگام تشنه شدن یک استکان از آن نوشید. مخلوط فوق از غلظت خون جلوگیری کرده و همچنین فرد، مبتلا به یبوست نمی شود.
مخفی نماند که اگر لیموترش با عسل مخلوط شد اثر عسل از بین می رود و موجب هفت نوع بیماری می شود.
اگر کسی کبدش چرب است یعنی از گرید دو به بالا است، برای درمان نیم کیلو پیاز موش (پیاز دشتی که سمی است) را با پنج کیلو آب مخلوط کرده و بجوشانند و بعد از دو ساعت آب را صاف کرده با پنج کیلو عسل مخلوط می کنند بعد از دو هفته مصرف، بیماری بر طرف می شود. بعد از آن باید از کاهو، سبزی کاسنی، عرق طبیعی شاه تره، سوپ جعفری، زعفران و مانند آن را استفاده کند.
به هر حال ماء الشعیر، در مورد لجن صفراوی، غلظت صفراوی و رفلکس صفراوی مفید است. اگر این بیماری برطرف نشود گاه فرد هزیان می گوید و یا برداشت اطلاعات از مغزش کم می شود.
ماء الشعیر برای گرگرفتی نیز مفید است. گاه زنان یائسه مبتلا به این بیماری می شوند زیرا هورمون زنانه اشان کم شده و هورمون مردانه در آنها زیاد شده است و در نتیجه صدای آنها خشن می شود. چنین کسانی باید هورمون زنانه ی خود را بالا ببرند مثلا باید از رازیانه استفاده کرده و یا همراه ناهار و شام کاهو بدون سس بخورند. همچنین باید بین روز و عصرانه یا از مغرب تا قبل از شام یک استکان ماء الشعیر بنوشند.
ماء الشعیر توانی به انسان می دهد که در تمام اعضاء و جوارح نمودار می شود و از جمله به رشد مو کمک می کند و تنک بودن مو را برطرف می کند. در زنان تنکی مو گاه به استرس منجر می شود که خود موجب بیماری دیگری می شود.
ماء الشعیر موجب شادابی پوست نیز می شود و پوست را از زمختی در می آورد. عسل گون و ارده ی مایه مخلوط با عسل گون و طالبی نیز موجب شادابی پوست می شود.
مصرف ماء الشعیر مزبوز یک تا دو هفته است. البته اگر برای بیماری باشد هر وقت بروز پیدا کرد می توان مصرف نمود. مخفی نماند که ماء الشعیر دارو است نه غذا و یا ریز مغذی بنا بر این نباید دائما مصرف شود.