موضوع: آسیب های جسمی
در بحث آسیب های جسمی گاه آسیب مادرزادی است مانند در رفتگی مادرزادی مفصل ران و گاه عارضی است که بر اثر افتادن، ضربه، انفجارات و غیره رخ می دهد.
در رفتگی مادرزادی مفصل ران گاه به علت ساختمان غیر طبیعی مفصل ران رخ می دهد که به هنگام تولد، مفصل دچار در رفتگی می شود. علت پدید آمدن این نقص هنوز مشخص نشده است. متخصص نوزادان می تواند آن را جا بیندازد. بعضی می گویند که ژنتیک نقش مهمی در این نوع در رفتگی دارد. این حالات در نوزادان دختر شایع تر است همچنین است در مورد نوزادانی که با سر دنیا می آیند (حالت طبیعی آن است که نوزاد با سر دنیا آید.)
در رفتگی گاه در یک زانو و گاه در دو زانو و گاه در مفصل ران است.
علامت در رفتگی در مفصل ران این است که نوزاد در انجام فعالیت خود دچار محدودیت می شود. اگر مفصل ران در نوزاد هنگام تولد جا انداخته نشود بعد از سه ماهگی اندکی کوتاهی در مفصلی که در رفته است مشاهده می شود و وقتی می ایستد یک پای او کوتاه تر است.
گاه وزنه ای به پاهای کودک آویزان می کنند تا سر مفصل ران در محل خودش نگه داشته شود و محکم گردد. این روش به شرطی مؤثر است که در ماه های اول تولد کودک باشد و الا اگر سن کودک بیشتر شود قابل درمان نیست و حتما باید با عمل جراحی آن را اصلاح کرد. حتی در سنین نوجوانی و جوانی با عمل جراحی نیز مشکل حل نمی شود. بنا بر این باید تا قبل از سه ماهگی مخصوصا در هفته ی اول تولد این مشکل را تشخیص داد و حل نمود.
در در رفتگی عارضی در تمامی مفاصل بدن احتمال در رفتگی وجود دارد.
علامت مفصل در رفته:
1.ظاهر و شکل آن غیر طبیعی می شود.
2.تورم و کبودی در اطراف مفصل نمودار می گردد.
3.غالبا با درد شدید همراه است مگر اینکه آن مفصل چندین بار در رفته باشد که در نتیجه اعصاب اطراف آن ضعیف شده باشد و درد زیادی را ایجاد نکند.
در رفتگی مفصل شانه: مفصل در بخش استخوان سر شانه است و به راحتی به سمت داخل و پائین جابجا می شود. در رفتگی شانه معمولا بر اثر افتادن بر روی دست ایجاد می شود. گاه کپسول مفصلی پاره می شود و سر استخوان از قسمت پارگی به بیرون می لغزد.
اگر مفصل شانه در رود، طول دست در رفته از دست دیگر طولانی تر می شود و فرد قادر به حرکت دادن شانه ی خود مخصوصا به عقب نیست. باید شانه را در راحت ترین وضعیت ممکن نگه داشت و با استفاده از بالشت که زیر بغل می گذارند باید خود را به متخصص اورتوپد نشان دهند.
مراسم چهارشنبه سوری خلاف عقل و دین است و موجب آزار به شخص و دیگران می شود.

پیامدهای استفاده از مواد متحرقه بسیار است چون مواد محترقه از درجه اشتعال و انفجار بالا برخوردار است پیامدهای سوئی به همراه دارد از جمله:
·ایجاد درد در فرد و دیگران و ایجاد رنج در آنها می شود و هیچ ثوابی هم در تحمل آن به فرد داده نمی شود زیرا چنین رنجی ناشی از حماقت است.
·همچنین موجب انواع سوختگی ها می شود.
·نقص عضو مانند کوری، کری، سوت سر و مانند آن.
·انواع پارگی ها در پوست و عضله و غیره و انواع جراحت ها
·ایجاد انواع آلودگی های صوتی
·انواع بیماری ها و ناراحتی های ریوی مانند آسم، برونشیت، نارسایی در تارهای صوتی حنجره
·گاه بر اثر انفجار پلک انسان مچاله می شود که در نتیجه موجب نابینایی می شود زیرا چشم خشک می شود.
·موجب یک سری بیماری های روانی می شود.
·موجب اضطراب و دلهره می شود و گاه زن حامله جنین خود را سقط می کند.
·موجب ضعف اعصاب و تشدید آن می شود.
·موجب ازدیاد ضربان قلب می شود در نتیجه موجب آریتمی قلب و سایر بیماری ها می شود.
·موجب خونریزی ها مختلف می شود که بر اثر موج انفجار و یا برخورد اشیاء خارجی از مواد محترقه به بدن می شود. این اشیاء گاه بدن را آلوده می کند و گاه شریان های اصلی را قطع می کند و موجب قتل فرد می شود.
·گاه شدت انفجار به گونه ای است که کل عضو از بین می رود و اصلا نمی توان حتی با جراحی و پیوند نیز آن را معالجه کرد. مثلا می گویند اگر انگشت شصت از بین برود تا پنجاه درصد کارآیی فرد از بین می رود.
·موجب آسیب های مالی می شود زیرا هزینه ی درمان همیشه بیشتر از پیشگیری است.
·سبب درگیری ها، هتک حرمت ها و رواج اختلاف و ناراحتی می شود.