درس طب استاد ضیائی

88/08/12

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: اگزما
اگزما جزء گروه وسیعی از بیماری های پوستی است. اگزما گاه زمینه ی ژنتیکی دارد و گاه عارضی می باشد مثلا شستن زیاد بدن با آب (حتی اگر با مواد شوینده مانند شامپو و صابون و مانند آن همراه نباشد.)
اگزما بر دو قسم است:
1.درماتیت یا واکنش حساسیتی
2.تحریکی مانند تماس با شوینده ها، اسیدها و بازها
ضریب ابتلاء کودکانی که با گربه در تماس هستند چهار برابر بیشتر از دیگران است.
پوستی که اگزمایی است خارش دار، قرمز و پوسته پوسته می شود.
درماتیت نیز گاه تماسی و یا آلرژی است که پوست انسان در تماس با بعضی مواد و یا حتی با برخی گیاهان مانند درخت انجیر، شیرابه ی آن، درخت کاج، پوست باقلا و مانند آن رخ می دهد.
گاه پوست افراد در تماس با گلوبند، سینه ریز، ساعت، النگو و یا نقره دچار حساسیت می شود. همچنین است در تماس بدن با بدلیجات چرم ساعت، فلز ساعت و یا حتی نیکل که گاه افرادی به آنها حساسیت دارند و پوست محل تماس با آنها قرمز و خارش دار می شود.
اگزمای تحریکی که نوع دیگری از اگزما است بیشتر در افرادی دیده می شود که با وسائل شوینده و سفید کننده بیشتر در تماس هستند و حتی استعمال شامپو و صابون پر اسید، وایتکس، آب و آب کاشی، گرد و خاک، نور شدید خورشید، سمباده خمیری، روغن موتور و روغن سوخته، گریس و مانند آن در ارتباطند بیشتر در معرض این نوع اگزما می باشند. بنا بر این باید از دستکش خاص استفاده کنند.
در درمان اگزما باید اولا از ماده ی تحریک کننده اجتناب کنند و یا از دستکش استفاده کنند. دیگر اینکه پوستی که مبتلا به اگزما شده است را باید خشک و تمییز نگه داشت. باید از دستکش کاملا نخی و جوراب های نخی استفاده کرد.
داروهای شیمیایی مانند، کلوبتازول، هیدروکورتیزون و بتامتازون که داروهای کورتونی هستند نقش بسزایی در درمان اگزما دارند. گاه نیز متخصصین، داروهای ترکیبی و دستی تجویز می کنند که در داروخانه ها ساخته می شود. گاه نیز از پمادهایی برای ترمیم پوست استفاده می شود.
همچنین باید از شامپوی کم اسید مانند شامپوی جوانه ی گندم که دارای ویتامین ای است استفاده کرد و یا در کودکان از شامپوی ای وان استفاده نمود.

برای تهذیب نفس در گام اول، انسان باید از جهل و غفلت بیرون آید و دارای علم و یقین در کاری که درصدد انجام آن است بشود.
دیگر اینکه دنبال تبعیت از نفس اماره نباشد.
همچنین باید از تک روی دوری کند و در هر رشته به متخصصین آن مراجعه کند. اگر انسان بینش صحیح در انجام کاری نداشته باشد هم خودش به اشتباه می رود و هم دیگران را به راه اشتباه راهنمایی می کند.
به کار گیری عقل کاربردی سبب پیشرفت سریع و صحیح در انجام کار است و در روایت آمده است:
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا ع يَقُولُ‏ صَدِيقُ‏ كُلِ‏ امْرِئٍ عَقْلُهُ‏ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُهُ.[1]
رفیق واقعی یک فرد عقل اوست و دشمن واقعی او جهل او می باشد. بنا بر این عمل انسان باید به مقدار فهم و عقلش باشد و در کنار آن از علوم و تجربیات صحیح دیگران نیز استفاده کند.
از جمله حکم عقل این است که باید واسطه های فیض الهی را بشناسیم که از جمله آنها شناخت امام معصوم و اطاعت از اوست.
رضایت خداوند ممکن نیست مگر اینکه رضایت معصوم نیز جلب شود. انسان باید وقتی متوجه شد که معصوم امر یا دستوری صادر کرده است باید مخلصانه آن را عملی کند. انسان نباید در مقابل دستور ولایی، مصلحت شخصی خود را نیز لحاظ کند و الا مانند کسانی می شود که در شب عاشورا از لشکر امام علیه السلام جدا شدند.
قبول ولایت موجب قبول شدن اعمال صالحه ی افراد می شود. اگر ولایت و حجّت الهی نبود کسی لیاقت زندگی نداشت و زمین افراد خود رادر خود فرو می برد. اگر انسان به ما توجه می کند به سبب وجود امام معصوم است.




[1] الاصول من الکافی، شیخ کلینی، ج1، ص11، ط دار الکتب الاسلامیة.