درس طب استاد تبریزیان

94/11/26

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع : ادامه بحث سیاهدانه - اسپند

از بحث سیاهدانه چیزی باقیمانده است و آن اینکه ما دیدیم که ائمه فرمودند سیاهدانه درمان همه بیماری‌ها است به جز سام. استثناء کلمه سام در موارد مختلف مانند عسل، سیاهدانه، آب آسمان نیز وارد شده است. اما فقط درخصوص سیاهدانه ائمه یک استدراکی دارند و آن اینکه حضرت در دو سه مورد می‌فرماید :

أَ لَا أَدُلُّكَ عَلَى مَا لَمْ يَسْتَثْنِ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ بَلَى قَالَ الدُّعَاءُ فَإِنَّهُ يَرُدُّ الْقَضَاءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً [1] آیا به تو درمانی بگویم که رسول خدا ص در آن مرگ را استثنا نکردند عرض کرد بله فرمود دعا چراکه قضا را برمی‌گرداند هرچند قطعی شده باشد.

دلیل این استثناء چیست؟

احتمال اول اینکه حضرت می‌دانست که شخص مبتلا به بیماری سام بوده است و سیاهدانه در آن موثر نیست. بنابراین پیابر ص سفارش کرد که با دعا خود را درمان کند.

احتمال دوم اینکه حضرت می‌دانست که بیشتر مردم شرط استفاده از سیاهدانه را ندارند. شرط استفاده از سیاهدانه این است که باید اعتقاد کامل داشته باشند. اما در دعا چنین شرطی نیست بلکه دعای کافر و منافق هم مستجاب می‌شود.

احتمال سوم اینکه حضرت می‌دانست که مردم طریقه استفاده از سیاهدانه را نمی‌دانند. چون گاه به شکل خوراکی آسیاب شده و گاه آسیاب نشده و گاه به شکل سعوط و گاه به شکل مالیدنی و انحاء متعدد استفاده دارد. به همین جهت آن‌ها را سفارش به امری راحت تر می‌فرمود.

سیاهدانه بیشتر صبح ناشتا با عسل مصرف می‌شود.

به نظر می‌رسد روغن سیاهدانه از خود سیاهدانه گرفته می‌شود چون سیاهدانه دانه‌هایی است که روغن دارد. تا حالا روغن سیاهدانه ندیدم اما مردم استفاده می‌کنند و راضی هستند.

مهم این است که سیاهدانه به محل برسد مثلا برای زانو درد باید روی زانو بمالند. حالا یا آسیاب شده‌ی آن را یا روغن آن را بمالند.

اسپند

داروی خوب و عمومی است. داروی موثر در درمان بیماری‌های صعب العلاج و لاعلاج است. البته مردم اسپند را فقط برای چشم زخم و دور کردن شیطان دود می‌کنند ولی از روایات استفاده می‌شود که درمان خیلی از بیماری‌ها است.

نقطه قوت اسپند این است که همیشه، شاخ و برگ و ریشه و دانه‌ی اسپند فرشته موکل دارد. این فرشتگان از آسیبِ شیاطین محافظت می‌کنند و شیاطین را دور می‌کنند. و هم در درمان نقش دارند و کمک می‌کنند.

الان در دنیا دو نیرو وجود دارد. یکی نیروی مخرِّب که شیطان است. طبق تحقیقی که در جلد اول کردیم میکروب و ویروس است. مردم دنیا این را فهمیده‌اند و ضد میکروب و ضد ویروس درست می‌کنند.

نوع دومِ نیرو که بشر هنوز به آن درسترسی پیدا نکرده است وجود نیروهای مثبت و آبادگر و درمان‌گر است. از روایات اسپند شاید به دست بیاید که نیروهای آبادگر و در راستای سلامتی و نفع بشر وجود دارد.

هنوز برای علم جدید معلوم نشده است که چه چیز همراه اسپند است که سخت ترین بیماری‌ها را درمان می‌کند.

بشر هنوز نمی‌داند چگونه نیروهای آبادگر را جذب کند. اما در طب اسلامی این چیز وجود دارد. یکی از راه‌های جذب نیروهای خیر اسپند است. نیروهای علوی که درمقابل سفلی است در کار خیر قدم برمی‌دارند.

نکته دیگر اینکه ممکن است نیروهای آبادگر اندازه میکروب و ویروس باشد. بنابراین اثرکردن آن‌ها نیازمند تعداد است. مثلا در جریان جنگ بدر از پنج هزار ملک صحبت می‌شود درحالیکه دشمن هزار نفر بودند.

﴿بَلى‌ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ يَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمينَ﴾[2]

درحالیکه یک ملک جبرائیل برای همه آن‌ها کافی است. نشان می‌دهد که نیروهای کوچک و موثر هستند با تاثیر محدود. مانند همین میکروب‌ها که قدرتشان محدود است و مثلا توانایی پرت کردن انسان را ندارند. اما وارد بدن می‌شوند آنزیم‌هایی ترشح می‌کنند تکثیر می‌شوند و مشکلاتی ایجاد می‌کنند.

نیروهای آبادگر هم به همین شکل عمل می‌کنند. وارد بدن می‌شوند آنزیم‌هایی که شیطان ترشح کرده می‌گیرند بلکه ترمیم هم می‌کنند.

این تئوری است که تا حالا مطرح نشده است. البته در علم جدید هم تا حدودی این مساله را قبول می‌کنند. می‌گویند که باکتری‌های مفیدی وجود دارد که شیر را تبدیل به ماست یا پنیر می‌کند و یا در روده وجود دارد که تولید ویتامین k می‌کند. البته باز صحبت از باکتری می‌کنند درحالیکه باکتری نیست.

روایت می‌فرماید:

مَا أَنْبَتَ‌ الْحَرْمَلُ‌ شَجَرَةً وَ لَا وَرَقَةً وَ لَا زَهْرَةً إِلَّا وَ مَلَكٌ مُوَكَّلٌ بِهَا حَتَّى تَصِلَ إِلَى مَنْ تَصِلُ إِلَيْهِ أَوْ تَصِيرَ حُطَاماً وَ إِنَّ فِي أَصْلِهَا وَ فَرْعِهَا نُشْرَةً وَ فِي حَبِّهَا شِفَاءً مِنِ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ دَاء[3] یعنی نیست بوته و برگ و گل اسپند مگر اینکه یک ملک موکل دارد تا برسد به دست کسی که باید به دست آن برسد یا تااینکه از بین برود و خاک شود و در ساقه و شاخه‌های آن سبب خوشحالی است و در دانه‌ی آن شفاء از هفتاد و دو بیماری است.

یک دانه‌ی اسپند که کاشته می‌شود بوته‌ای به وجود می‌آید که از آن تعبیر می‌شود به درخت.

معلوم می‌شود اندازه ملک و فرشته اندازه زمین و آسمان نیست بلکه کوچک است.

درمان اعتیاد

ما از این روایت بدست آوردیم که اسپند می‌تواند جایگزین مواد مخدر شود چون نیرو و کارایی آن را دارد و در کتاب‌ها هم نوشته‌اند اسپند در قوت تریاک است ولی اعتیاد آور نیست.

راه ترک اعتیاد استفاده از ساقه و شاخه‌های ریز شاید هم برگ‌های آن است. خشک بشوند و آسیاب شوند و استفاده شوند. از یک تا دو مثقال یعنی ده گرم استفاده کنند.

بنابراین اولین اثر اسپند این است که مشکل اعتیاد را حل می‌کند. ما خیلی سفارش کردیم اما نتیجه را به ما نگفتند.

برای افراد سیگاری هم مفید است.

مهم این است که هر قسمتی از این گیاه یک ملک موکل دارد. علاوه بر این کسی که مصرف کند درمان برای او هم به حساب بیاید.

روایت دوم می‌فرماید:

مَا مِنْ‌ شَجَرَةِ حَرْمَلٍ‌ إِلَّا وَ مَعَهَا مَلَائِكَةٌ يَحْرُسُونَهَا حَتَّى تَصِلَ إِلَى مَنْ وَصَلَتْ وَ قَالَ فِي أَصْلِ الْحَرْمَلِ نُشْرَةٌ وَ فِي فَرْعِهِ شِفَاءٌ مِنِ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ دَاء[4] یعنی با هر بوته اسپند ملائکه‌ای است از آن محافظت می‌کنند تا اینکه به شخص برسد. و در ساقه‌ی آن نئشه و در شاخه‌های ریز آن شفاء از هفتاد و دو بیماری است.

ما تا بحال اینکار را نکردیم و دوستان می‌توانند از شاخه‌های آن به عنوان دارو استفاده کنند.

همین روایت در کتاب جعفریات با سند معتبر آمده است. که می‌فرماید اسپند فرشتگانی دارد و این راز قدرت آن است.

در روایتی از امام صادق ع آمده است:

أَنَّهُ سُئِلَ‌ عَنِ‌ الْحَرْمَلِ‌ وَ اللُّبَانِ فَقَالَ أَمَّا الْحَرْمَلُ فَمَا يُقَلْقِلُ لَهُ عِرْقٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فَرْعٌ فِي السَّمَاءِ إِلَّا وُكِّلَ بِهِ مَلَكٌ حَتَّى يَصِيرَ حُطَاماً وَ يَصِيرَ إِلَى مَا صَارَتْ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ لَيَتَنَكَّبُ سَبْعِينَ دَاراً دُونَ الدَّارِ الَّتِي هُوَ فِيهَا وَ هُوَ شِفَاءٌ مِنْ سَبْعِينَ دَاءً أَهْوَنُهُ الْجُذَامُ فَلَا تَغْفُلُوا عَنْه[5] یعنی از امام صادق ع از اسپند و کندر سوال شد فرمود اما اسپند نیست ریشه‌ای که در زمین فرو رود و رشد کند و نیست شاخه‌ای از این اسپند که به سمت آسمان رشد کند مگر اینکه فرشته‌ای برآن موکل می‌شود تا اینکه خاک شود یا اینکه به کسی برسد که باید برسد. همانا شیطان از بوته اسپند دور می‌شود. خانه‌ای که در آن اسپند است (به خصوص بوته‌ی آن) شیطان از آن به اندازه هفتاد خانه دور می‌شود. و آن شفاء از هفتاد بیماری است که راحت‌ترین آن جذام است پس از آن غافل نشوید.

دود کردن اسپند

دود کردن معلوم نیست درست باشد. اگر هم درست باشد ولی صحبت از خوردن آن است و یا حتی صرف بودن آن است. قدیم دانه‌های آن را با نخ آویزان می‌کردند. دانه‌های آن شبیه نخود است. قدیم در ایران و عراق بوده است.

اگر خود بوته آن در گلدان باشد یا در باغچه باشد این نفع را دارد که شیطان یعنی میکروب و ویروس را دور می‌کند.

زمان مصرف خاصی ندارد و فقط یک مورد هست که در صبح ناشتا است. روایت آن را بعدا می‌خوانیم.

درمان با شاخه و ساقه‌ی اسپند الان مطرح نیست ولی نباید از آن غافل بشویم.

اگر اسپند درمان است بخاطر وجود ملائکه و فرشتگان موکل بر آن است.

اینکه فرمود برای هفتاد بیماری باید عرض شود که شماره‌ی هفتاد بیشتر موارد درباره بیماری‌های همراه با تب استعمال شده است. انواع بیماری‌های تب دار. روایات می‌گوید شیطان را دور می‌کند و شیطان باعث بیماری تب است. می‌فرماید همه بیماری‌ها از سیری است مگر تب:

كُلُ‌ دَاءٍ مِنَ التُّخَمَةِ مَا عَدَا الْحُمَّى‌ فَإِنَّهَا تَرِدُ وُرُودا[6] یعنی هر مرضی از سیری است مگر تب که وارد می‌شود.

میکروب وارد بدن می‌شود. وقتی میکروب وارد می‌شود و درگیری بین آن‌ها و گلوبول‌های سفید می‌شود و باعث تب می‌شود و این اصل بوجود آمدن تب است. چون اسپند شیطان را دور می‌کند بنابراین تب را هم درمان می‌کند. بنابراین درمان جدیدی برای تب پیدا شد.

چون شماره هفتاد همیشه معنایش این است. اما روایتی که خواندیم فرمود کمترین آن هفتاد بیماری جذام است. و فکر نمی‌کنم که جذام همراه با تب باشد. روایاتی هم می‌فرماید هفتادو دو شاید آن دوتا یکی جذام باشد.

روایاتی داریم که اسپند درمان بیماری‌های دیگر مانند عدم کنترل ادارد است:

شَكَا عَمْرٌو الْأَفْرَقُ إِلَى الْبَاقِرِ ع تَقْطِيرَ الْبَوْلِ فَقَالَ خُذِ الْحَرْمَلَ وَ اغْسِلْهُ بِالْمَاءِ الْبَارِدِ سِتَّ مَرَّاتٍ وَ بِالْمَاءِ الْحَارِّ مَرَّةً وَاحِدَةً ثُمَّ يُجَفَّفُ فِي الظِّلِّ ثُمَّ يُلَتُّ بِدُهْنِ جُلٍّ خَالِصٍ ثُمَّ يُسْتَفُّ عَلَى الرِّيقِ سَفّاً فَإِنَّهُ يَقْطَعُ التَّقْطِيرَ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى[7] عمرو از عدم کنترل ادرار به امام باقر ع شکایت کرد فرمود اسپند را شش مرتبه با آب سرد بشوی و یک مرتبه هم با آب گرم بشوی و در سایه خشک کن و با روغن گل سرخ چرب کنید و ناشتا به صورت خشک و بدون آب مصرف کنید. انشاءالله تقطیر را قطع می‌کند.

اندازه مصرف به اندازه یک مثقال است.

گل سرخ گل محمدی نیست. گل صدپر است. شبیه گل محمدی است اما برگ‌های ریز و زیاد دارد. سرخ و خوش بو است. شایع این است که این گل سرخ همان گلی است که در کاشان است. گل محمدی روغن دارد اما شنیدم کیلویی نود میلیون است.

گل سرخ تبریز عطر ندارد.

روش تهیه روغن گل‌ها سرد است و برگ ها گرم است. روغن گل سرخ همانند گل بنفشه تهیه می‌شود. راجع به اینکه پایه آن باید روغن زیتون باشد را از قرآن بدست آوردیم:

﴿ وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآكِلين‌﴾[8] دهن یعنی روغن مالی و صبغ یعنی خوراک.

ظاهر روایت این است که دانه‌های اسپند مراد است.

نباید جویده شود چون سمی است. آسیاب هم نشود.

روغن گل سرخ خالص یعنی مثلا رسوبات گل در آن نباشد.

ابتدا گمان می‌کردیم جل همان جلجلان یعنی کنجد مراد است. بعدا متوجه شدیم جل همان گل است.

اسپند درمان پروستات نیست چون پروستات ورم می‌کند و باعث نیامدن ادرار است. اگر اسپند خورده بشود همین قطره قطره هم قطع می‌شود. اسپند مجرای ادرار را سفت می‌کند.

اسپند درمان تکرر ادرار نیست. دلیل آن رطوبت بدن است و این از صفرا است بنابراین باید صفرای او درمان بشود.

بیشتر ناتوانایی‌های جنسی به جهت مغز است. چون آرامش فکری ندارد باعث ناتوانی می‌شود. شاخ و برگ اسپند چون باعث خوش کردن می‌شود باعث بهبود عمل همبستری می‌شود. همان عملی که جنسینگ انجام می‌دهد. در کل دنیا به درمان مشکلات روحی روانی معروف است و امروز برای تقویت کننده جنسی است. درحالیکه مشکلات ذهنی را برطرف می‌کند و اثر آن رفع مشکلات جنسی است.

روایت دیگر از پیامبر ص است:

مَنْ‌ شَرِبَ‌ الْحَرْمَلَ‌ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً كُلَّ يَوْمٍ مِثْقَالًا لَاسْتَنَارَ الْحِكْمَةُ فِي قَلْبِهِ وَ عُوفِيَ مِنِ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ دَاءً أَهْوَنُهُ الْجُذَامُ[9] یعنی کسی که اسپند را چهل روز یک بخورد به اندازه یک مثقال. حکمت در قلب او شعله ور می‌شود و از هفتاد و دو بیماری درمان می‌شود کمترین آن جذام است.

معلوم می‌شود که خوردن اسپند ضرر و مشکلی ندارد.

از شرب معلوم می‌شود بیشر مراد آسیاب شده‌ی آن است وشاخ و برگ آن مراد است چون روایت هم بیشتر روی شاخ و برگ آن تاکیید می‌کند. هر چه گَرد شود خوردن آن شرب می‌شود. چون در مورد مایعات و جامداتی که نرم باشد مانند سویق و درمورد دود مانند سیگار استعمال می‌شود.

بعید نیست مراد دانه‌های آن هم باشد. بدون آب هم باید مصرف شود.

معلوم می‌شود اسپند مغز را زیاد می‌کند. کسانی که مشکل مغزی و ضعف عقل و کوچک شدن دماغ دارند بعید نیست که اسپند برای آن‌ها مفید باشد.

بعث در چای یکی از دوستان ما در عراق جیوه ریخت و به او خوراندند. جیوه میکشد و شکی نیست. سریع به هندوستان رفت و تا 40 روز اسپند به او دادند و نجات پیدا کرد. غیر از او همه کسانی که خورده بودند مردند.

می‌تواند درمان بیماری‌های پوستی هم باشد چون جذام بیماری پوستی است. می‌تواند درمان بیماری‌های مغز و اعصاب، مجاری ادرار و پروستات هم باشد. این هفتاد بیماری را باید پیدا کنیم.


[1] دعائم الاسلام، قاضی نعمان، ج2، ص136.
[2] سوره آل عمران، آیه125.
[3] مکارم الاخلاق، طبرسی، ص186.
[4] دعائم الاسلام، قاضی نعمان، ج2، ص150.
[5] طب الائمه، ابن سابور زیات نیشابوری، ص68.
[6] المحاسن، برقی، ج2، ص447.
[7] طب الائمه، ابن سابور زیات نیشابوری، ص68.
[8] سوره مومنون، آیه20.
[9] بحارالانوار، مجلسی، ج59، ص235.