1401/09/21
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: الأصول العملية/اصالة البرائة /ادله نقلی
استدلال به حدیث رفع ۱۰
آیت الله خویی چنین فرموده:« أنّه إنّما يتم فيما إذا كان ظرف الرفع أو الوضع ذمّة المكلف. و أمّا إذا كان ظرفهما الشرع كان متعلقهما هو الحكم، و ظاهر الحديث الشريف أنّ ظرف الرفع هو الاسلام بقرينة قوله (صلّى اللَّه عليه و آله): (رفع عن امّتي) فانّه قرينة على أنّه رفع التسعة في الشريعة الاسلامية»[1]
ایشان چنین استدلال می نماید که قبول است که «وضع» و «رفع» متقابلند، در اینجا اگر ظرف رفع ذمه مکلف باشد،میشود فعل،اما در این حدیث شریف مراد شریعت اسلام است،به قرینه امتی، لذا متعلق آن را نمی توان «فعل» فرض نمود و بهتر است «حکم» در تقدیر گرفته شود.
عده ایی دیگر بیان می نمایند که متعلق رفع با شیٔ ثقیل باشد نه شیٔ خفیف و اینها می گویند «فعل» اثقل از «حکم» است لذا اینجا «فعل» در تقدیر گرفته میشود،چرا که فعل مناسب با جسم ثقیل است.
پایان جلسه سی و چهارم