درس خارج اصول استاد محمدحسن ربانی بیرجندی

موضوع: الأصول العملية/اصالة البرائة /ادله نقلی

استدلال به حدیث رفع ۵

در بررسی این حدیث ابتداء از علم رجال استفاده شد و بیان شد که سند حدیث صحیحه است؛سپس از علم درایه صحیح السند و سپس در علم «غریب الحدیث» لغات روایت بررسی شد و بعد از آن در «مشکل الحدیث » سخن گفتیم و در نهایت در «فقه الحدیث»،بحث میشود که نفس این امور نه گانه که در امت موجود است؛و احتمال دیگری که داده می شود که هرچه در آن احتمال وجوب و یا حرمت وجود دارد این حکم محتمل از موارد ناشی از امور نُه گانه مذکور برداشته شده.مثلا انسان در درون خود حسد دارد،تا زمانی که به زبان و عمل اظهار نکند حکم حرمت از آن برداشته و رفع شده.

و احتمال بعد هم میگوید اعیان موارد نه گانه در میان امت موجود است،پس باید در این روایت تصرف شود و قطعا مجاز است و استعمال لفظ در غیر ما وضع له می باشد،اما اگر مجاز را به گرفتن تقدیر فرض کنیم پاسخ داده می شود اصل عدم تقدیر است.و همانطور اصل در عبارات حقیقت است نه مجاز.اما پاسخ داده می شود که اکثر استعمالات عرب مجاز است.اما در این عبارت حمل بر حقیقت یعنی رفع شدن اعیان امور تسعه مذکور امکان ندارد،لذا باید به سمت مجاز برویم.

پایان جلسه بیست و نهم