موضوع: محرمات احرام/طیب
بیان چند مطلب
در مناقشه ششم حصر اضافی به دو تقریب بیان شد در این رابطه دو جهت وجود دارد.
- در تقریب اول که حصر اضافی بملاحظه کافور یا ورس یا عود بهتر است یا حصر اضافی بملاحظه سایر انواع طیب بهتر می باشد؟
در این مطلب شکی نیست که حصر اضافی بملاحظه اول بهتر است بخاطر ظاهر کلمه یحرم در ح8 و ثانیا ملاحظه ثانیه دو تقریب وجود داری یکی بیان معنای حقیقی بدون حکم بان یقال که امام علیه السلام خواسته است معنای لغوی طیب را مشخص کند یا الطبیب هو...در مقام حکومت است این یقینا صحیح نیست زیرا ائمه علیهم السلام اگر موضوعی خارجی را هم بیان کنند بخاطر بیان حکم می باشد اضف الی ذلک که این معنا واقع خلاف واقع می باشد زیرا طیب منحصر به اربعه نیست چرا که دهها فرد دیگر هم دارد اما بیان دوم امکان دارد اما با تصرفات تکوینه امکان دارد و باتصرفات تشریعه در غایت بعد است به اینکه امام علیه السلام بدون در نظر گرفتن حکم بفرماید که غیر این اربعه طیب نیستند.
فعلیه کون الحصر اضافیا که معنای دوم جلسه قبل بود صحیح نیست و اگر حصر اضافی است باید بتقریب اول باشد.
مطلب دوم
آیا این مناقشه صدمه به ظهور کلمه انما در مفهوم دارد یا نه؟
دو جواب در این زمنیه داده شده است.
- مرحوم نراقی مستند الشیعة، نراقی، ج11، ص373 فرموده است حصر شکسته نشده است زیرا شما می گویید که حصر شکسته شده است بخاطر اینکه کافور هم داخل در حصر است در حالیکه کافور حرام نیست در وسائل در باب 13 از اغسال میت عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الْمُحْرِمِ يَمُوتُ كَيْفَ يُصْنَعُ بِهِ- قَالَ إِنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ الْحَسَنِ مَاتَ بِالْأَبْوَاءِ- مَعَ الْحُسَيْنِ ع وَ هُوَ مُحْرِمٌ- وَ مَعَ الْحُسَيْنِ ع عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْعَبَّاسِ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ- وَ صَنَعَ بِهِ كَمَا يُصْنَعُ بِالْمَيِّتِ- وَ غَطَّى وَجْهَهُ وَ لَمْ يُمِسَّهُ طِيباً- قَالَ وَ ذَلِكَ كَانَ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ ع. وسائل الشيعة، حر عاملی، ج، ص503، ح1 در ح 1 و ح 2 و ح 4 و ح 5 کل این ابواب هیچ روایتی نداریم که کافور بر محرم حرام است فقط در این بین در باب 13 دو طائفه روایت دارد طائفه اولی می گویند طیب بر میت حرام است و طائفه دوم می گوید حنوط بر میت حرام است در نتیجه کافور یا داخل در طائفه اول می شود یا داخل در طائفه دوم و علی التقدیرین طیب بر میت حرام است در حالیکه حرمت کافور را بر محرم حی نمی توان از این دو طائفه استفاده کرد مگر اینکه گفته شود که به اولیت قطعیه کافور بر حی حرام است.
مرحوم نراقی می فرماید چگونه محرم میت را قیاس به حی محرم می کنید وقتی شخص از دنیا رفت احرام هم از بین می رود لذا باید گفت حکم در میت تعبدی می باشد لذا علم به مساوات میت و حی در این حکم نداریم در نتیجه حصر در مورد کافور شکسته نشده است و بر حی جایز است
- کلام دوم مرحوم نراقی مستند الشیعة، نراقی، ج11، ص373 راجع به عود می باشد یکی از اشکالات این است که عود علاوه بر اربعه نیز حرام است در نتیجه حصر شکسته شده است و ظهور ضعیف شده است مرحوم نراقی می فرمایند دلالت روایت عود بر حرمت علی نحو العموم می باشد و نص نیست لذا قابل تخصیص می باشد لذا به برکت حدیث 8 از روایت عود رفع ید می شود و قائل به حلیت عود می شویم و حصر شکسته نمی شود تا گفته شود این حصر اضافی است و ظهورش کامل نیست.
ولی این کلام مرحوم نراقی اشکال دارد زیرا در حدیث 15 به نصوصیت می باشد و تصریح به عود شده است نه بالعموم.