موضوع: تفسیر موضوعی/سوء ظن /تفسیر آیه 10 سوره احزاب

﴿إِذْ جاؤُكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَ إِذْ زاغَتِ الْأَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا﴾

در این شریفه ، سخن از نگرانی و اضطراب عده ای از مسلمانان است. نگرانی اشکالی ندارد ، اما ناامیدی غلط است.

در هشت سال دفاع مقدس امید را از دست نمی دادیم هرچند نگرانی داشتیم.

در ماجرای احزاب که ده هزار مشرک امدند عده ای نگران شدند اما امیدشان محفوظ بود. اما عده ای ترسیدند ، و حتی سخنان نابجا به کار بردند.

نکات آیه شریفه :

واژه های "فوق" و "اسفل" : مقصود از فوق ، شرق مدینه است که قطفان و بنی النضیر و بنی قریظه حمله کردند به مدینه. که فوق می گویند چون بالاتر از جهت غرب است. و اسفل به غرب می گویند که مشرکین حمله کردند.

نظر استاد : مکه در قسمت جنوبی مدینه است لذا اسفل رو از معنای پایین بگیریم که معنای خودش است ، بهتر معنا نمی شود.

الا اینکه بگوییم لشکر ابوسفیان از ورودی جنوبی مدینه وارد نشد بلکه دور زدند و از ناحیه غرب وارد شدند البته سند این مطلب بررسی نشده است.

علی ای حال مشرکین دور تا دور مدینه را محاصره کردند.

"زاغت" از زیغ می آید که میل به یک جهت است.[1]

چشم های مسلمانان از وحشت به یک سمت خاص متمایل شده بود. تصور کنید کسی صحنه وحشتناک ببیند در این مورد چشم هول می شود.

اما جنگی با این ورودی که با وحشت مسلمین بوده است ، با پیروزی مسلمین تمام می شود.

کما اینکه در هشت سال دفاع مقدس صدام ملعون در ابتدای جنگ گفت چند روز دیگر در تهران هستم اما بعد از هشت سال بدون موفقیت ایران را ترک کرد.

در ما نحن فیه با دیدن لشکر مسلمین ، نیروی های مسلمان از وحشت هول شده بودند.

3000 مسلمان در مقابل 10000 نفر سرباز تا دندان مسلح که مومنین هم وحشت کردند.