موضوع: تفسیر موضوعی/سو ظن /تفسیر آیه 12 سور فتح

در جلسه قبل اولین آیه بحث و مطرح شد.

اما دومین آیه در سوره مبارکه فتح آیه 12 است :

﴿بلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَ الْمُؤْمِنُونَ إِلى‌ أَهْليهِمْ أَبَداً وَ زُيِّنَ ذلِكَ في‌ قُلُوبِكُمْ وَ ظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَ كُنْتُمْ قَوْماً بُورا﴾

(ترجمه : بلكه شما پنداشتيد كه رسول و مؤمنان به او (همه كشته مى‌شوند و) به سوى (وطن و) اهل بيت خود ديگر بر نخواهند گشت و اين خيال در دل شما به خطا جلوه كرد و بسيار گمان بد و انديشه باطلى كرديد و مردمى در خور قهر و هلاكت بوديد.)

در تفسیر آیه شریفه ، نکات دقیقی وجود دارد.

این آیه شریفه در مورد صلح حدیبیه است. پیمان یا غزوه هم می گویند.

در سال 6 هجری پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله همراه با تعدادی از مسلمین که 1400 نفر بیان شده اند به قصد انجام مناسک عمره به سمت مکه حرکت کردند.

در این سال شرایط چگونه بوده است؟ مکه در اختیار مشرکین بود و جنگ بین ایشان و مشرکین برپا بود.

در این فضا عده ای این سفر و حرکت را تخطئه می کنند که الان وضعیت مناسب برای حضور مسلمین در محل حضور و قدرت مشرکین نیست. این گروه با پیامبر صلی الله علیه و اله همراهی نکردند.

در حالی که این فضا ، فضای تسلیم است نه مطرح کردن سلیقه شخصی و نظر شخصی ، کما اینکه در حکم ولی فقیه هم همین مساله را قبول داریم در حد و اندازه خودش البته.

خلاصه عده ای با این حرکت مخالفت کردند و با خودشان حساب و کتاب کردند که اگر برویم به دست مشرکین گرفتار می شویم و کاروان اسلام هم به هیبت مسافر حرکت می کند نه به هیبت لشکر جنگی و این باعث عدم همراهی ایشان بود. در واقع هیبت مسافر این است که سلاح و ادوات نظامی با خودش همراه نمی کند و در اندازه سفر وسائلی را برای حفاظت با خود همراه می کند.