1402/11/02
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: تفسیر موضوعی/تکبر /نکات مربوط به درمان تکبر
در درمان تکبر یک درمان علمی داریم یک درمان عملی. درمان علمی را بیان کردیم که انسان بشناسد ریشه را و درمان کند.
افراد عابد و افراد دین دار ، گاهی با کوچک ترین خطا تمام خوبی ها را خراب می کنند. اگر علم و ثروت و نعمتی هست ، از خداست و انسان کاره ای نیست. حدوثا و بقائا نعمت ها از خداست.
اما درمان عملی : خود رسول خدا صلی الله علیه و اله که اشرف مخلوقات است و برتر از هر امامی است ، نسخه زندگی اش برای کنترل تکبر این بود که : لَقَدْ كَانَ ص يَأْكُلُ عَلَى الْأَرْض ِ وَ يَجْلِسُ جِلْسَةَ الْعَبْدِ وَ يَخْصِفُ بِيَدِهِ نَعْلَهُ وَ يَرْقَعُ بِيَدِهِ ثَوْبَهُ وَ يَرْكَبُ الْحِمَارَ الْعَارِي وَ يُرْدِفُ خَلْفَه[1]
در بین بزرگان هم افرادی هستند که اینگونه زندگی می کنند. البته این نسخه مربوط به همه نیست. بعضی عَلَم اسلام و ویترین هستند و به جهت نافهمی دشمن از اخلاقیات ، باید بعضی ظواهر حفظ شود کما اینکه حضرت صادق علیه السلام نیز اینگونه بودند و لباس های مناسب را روی لباس های پشمین و ضخیم می پوشیدند. اما باید مراقب باشیم این حفظ ظاهر برای نفس نباشد.
با حفظ شرائط زمان و مکان و لوازم ، مراقب باشیم نفس به وادی تکبر وارد نشود.
شهید حاج قاسم در عین حال که تیم حفاظتی داشت ، اما عادت به این مسائل نکرده بود و با تکبر مبارزه میکرد. خلق و خو عوض نشده بود.