درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

موضوع: اخلاق در قرآن

بعضی را بر بعضی دیگر تفضیل دادیم

﴿انْظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ وَلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِيلًا﴾

باید مسئله تفاوت ها در آسیب اجتماعی در نظر گرفته شود.

ایه خطاب به پیامبر ص است که ببین چه تفاوت هایی دارند

هم دردنیا و درآخرت درجات وبرتری ها بیش از این حرف ها ست واثر برتری به آن دنیا کشیده می شود وبزرگتر می گردد

لیس للانسان الا ما سعی: خود انسان باید تلاش کند تا برتر شود

تفضیل ها به اختیار است وبا انتخاب واراده وتصمیم برتری به وجود می آید

سرشت وحقیقت وخمیر مایه مردم بروز می کند ودرجات خود را میابند

اکبر بودن درآخرت است چون شکوفا می شود ومثل گل است که از غنچه بودن به گل بودن باز می گردد.

اگر متصل به الهی شد حل است وعمده اتصال به مبدا است:

﴿لَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَخْذُولًا﴾

دائم نظر به معنا وعالم دیگر وتربیت الهی باشد

چطور انسان ها برتری وفضیلت پیدا می کنند واین آسیب سختی که انسان ها تفاوت پیدا می کنند واز هم جدا می گردند ودر آخرت اکبر وبزرگتر می گردد.

تفاوت تکلیفی هم می گردد وتفاوت فقهی پیدا می شود.