درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

موضوع: آب جزئی از معادن

انفال زمینی که خون ریزی برایش نشده وبلکه اهل آن رهاش کردند یا با دست خودآن زمین را تحویل داده اند یا خودبه خود وطبیعی مخروبه شده باشد یا وادی دره هاورئوس کوه ها که همه اش ممکن است فیء هم باشد.

فیءخودش برگشت کرده است به امام .

برای لله وللرسول است هرجا بخواهد مصرف می کند.

مسئله آب:

1-انفال است که هم آب سطحی وهم زیرزمینی ودرنتیجه ملک امام است وتصرف او باید مجاز بداند.

2-مشترکات ومباحات که ضابطه خود را دارد ،هرکس تاوقتی به غیر ضرر نزند وتعرض به حقوق دیگران نکند هرچقدر حیازت کند برای اوست.

معادن:

1-ظاهری وروی زمین

2-غیرظاهری ودر دل زمین

برخی میگویند آب جزو معادن است وباید احکام آن را برایش پیاده کنیم.

الناس فی ثلاث النار والماء والکلاء

آتش را شریک اند (موادسوختنی را برخی گمان کرده اند) وآب ومراتع.

از این روایت برداشت می گردد که این 3جزو مباحات عمومی هستند وتملک خاص برای کسی نیست وفرد تاوقتی ضرر به غیر نزند می تواند مصرف کند لاضرر ولاضرار؛ یاذاتاً نباید به کسی ضرر وارد کند؛ به هرحال هرجا عموم والناس آمد بحث مسمان وغیره نیست واین ضابطه وقانون را می رساند.