درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

موضوع: اخلاق در قرآن

﴿وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ﴾

37شوری

﴿وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ﴾

1-استجابت دستورات الهی

2-برپاداری نماز

3-کارهای روزمره به صورت شورایی،که جامعه ای که کارهای فردی ومعنوی واجتماعی خودرا با مشورت پیش می برد؛این بهترین چیز برای اصلاح جامعه است.

امرهم یعنی هرچه مرتبط به آنان می گرددبایدشورایی باشد.

4-انفاق داشته باشند، ممارزقناهم درروایت علم را یکی از مصادیق انفاق می داند،رزق انواع چیزی است که برای انسان از جانب خدارسیده است.

نعمتها هرچه هست باید انفاق گردد به اندازه ای که توان دارد.

﴿وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ﴾

حالا اگرجایی به کسی بغی رسیده دنبال یاوری از جانب خدا یا مردم هستند.

بغی یعنی ظلمی به انان رسید.

﴿وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا ۖ فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ﴾

اگربدی به آنان رسید به اندازه همان بدی مقابله به مثل می کنند هرچند عفو بهتر است وبهتر اصلاح ونصیحت است ودرنتیجه اجرآنان بر خداونداست که او ظالمین را دوست نمی دارد.

﴿وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ﴾

وهرکس نصرت طلبیدبعداز ظلم شدن به او دیگر کسی برآنان سبیلی ندارد،هرگز برای بیچارگان دیگر سبیل نیست وبلکه

﴿إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾

سبیل وتنبیه برای ظالمان است تا مسیرظلم شان گرفته شود

﴿وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ﴾

صبروغفران امربسیار بزرگی است ودرجات بالاییست

عزم راسخ درپی صبروغفران است

درجامعه باید عزم امور باشد تا به سرانجام برسد

درآیات:

1-اجتناب کبائر

2-جواب فرمان الهی که اقامه نماز ومشورت وانفاق

3-وقتی بغی وظلمی رسید چه کنیم؟؟ عفو واصلاح ومقابله به مثل، ودفع ظلم نباید تنبیه گردد وبلکه تنبیه برای ظالمان است.

این ها عزم امور را به بار می اورد وریشه آسیب اجتماعی از بین می رود