درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

99/09/04

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: قصدعدم خروج در نظرعلماء

 

1- اگرحرکت هایی کند ورفت آمدهایی کند که صدق عرفی اقامت به هم نخورد باز استقرار10 روز کافیست وشرط قصد عدم خروج لازم نیست.

2- آقای بروجردی ره:باید وقتی قصد اقامت کرد تعطیل سفر کند یعنی ضرب سفر نداشته باشد وهمان جا بماند وسفر به عنوان سفر نباشد؛پس اگر جابه جا شد به جاهایی که اطراف محل استقرار است وسفر به حساب نمی آید اقامت او به هم نمی خورد.

3- آقای حکیم ره:اقامت باید واحد باشدوعرف هم چنین می گوید ،وحدت زمانی هم باشد،مدت وزمان قصداقامت 10روز واحد بایدباشد به همراه وحدت مکان.واگر جایی برود که اتصال به مکان دارد عیبی ندارد.

4- ظهور به استقرار است درروایات»

وقتی اقامت ملاک است دیگر شرط عدم خروج لازم نیست .

عدم بیان در روایات به شرط عدم قصد خروج به خاطر وضوح مطلب است که چنین لازم نبوده است.

5- استقرار نیت 10روز دارد به مکان هایی که قریب بهم هستند مثلا چندروستای قریب که این اقامه را به هم نمی زند.