درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

موضوع: خصوصیت نداشتن مکان در اقامت 10 روز

اذاقدمت ارضاً ، این اختصاص به جای خاصی ندارد بلکه سرزمین ومنطقه که 10 روز باشی مقبول است ولزوم به مثلا روستای خاص نیست.مثلا وسط بیابان دارد حفاری می کند یا راه سازی می کنند یا وسط بیابان گوسفند می چراند.

فیقوم المقام فی المکان، یقدم الارض، این ها با تعبیری دیگری که آمده یقدم البلد تعارض ندارد ومکان خصوصیت ندارد بلکه مهم اقامت10 روز است.

آنچه عرف متعارف ذکر می کند شخص 10روز جایی مانده،مهم است ،مثلا ساعت8صبح آمده وقصدکرده تاروز 10هم چنین است وعرفاً بگویند او10 روز مانده است کافی است ودقت به تمامه لزوم ندارد.

تمام مواردی که مصداق عرفیت آن قبول شد قصد 10 روز او کفایت دارد وباید تمام بخواند.

مقدمات اقامت نیز برای قصد10روز درعرفیت قضیه دخیل است،مثلا چادر زدن و پهن کردن وسائل ودر آخر جمع کردن وسائل جزء10روز او به حساب می آید واقامت10 روز او را به مصداق عرفی شامل می گردد.

تلفیق مکانی وزمانی صدق عرفی برای اقمت10 کافی است مثلا لازم است بین این مدت اقامت10 روز برای کاری مختصر به جایی برود وبرگدد که این رفت وبرگشت عرفاً ضرری به مدت اقامت10 روز نمی زند.