درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

موضوع: اخلاق در قرآن

﴿ان الله لایغیر مابقوم حتی یغیروا ما بانفسهم﴾

خداوند ملتی را عوض نمیکند مگرخودشون تغییر بدهند وبعد خدا عنایت می کند

انسان دارای اختیار است: ﴿اناهدیناه السبیل اماشاکرا واماکفورا﴾

ماهدایت می کنیم وبرخی آن هدایت ها ر ا استفاده می کنند وبرخی ناسپاسی می کنند.

﴿ومن شاءفالیومن ومن شاءفلیکفر﴾:

سرنوشت دست خودانسان است وتصمیم واراده بدست انسان است ،خداهدایت راانجام می دهد چه علمی چه تشریعی و... وپذیرش بدست خوداوست.

آسیب :چرادرمظاهرزندگی مثل خشم وخوردن و... خدارافراموش کرده؟

خصوصیت وجودی انسان که سستی دراوست واراده محکم نمی کند:

﴿واذامس الانسان الضر دعانابجنبه اوقاعدا او قائماً فلما کشفنا عنه ضره مر کان لم یدعنا﴾

وقتی چیزی مثل کرونا آمد شروع می کند به دعا درهمه حال،اما آسیب اجتماعی این که بعد از رفع بلا از همه چیز بر می گردد از دعا ونماز شب وروضه و...بر می گردد.

حال چه به صدق نیت دعا کرده یا مصلحت بوده رفع بلا برای او بگرددیا...

بر می گردد انگار نه اینکه خداوند را می خوانده است.

﴿کذلک زین للمسرفین﴾:

رفتن به کذب وشر وبدی وخروج از دعا وراه خدا برای این که آن اسراف کاران چیزی که موجب گمراهی وشک وکفران نعمت وشر می شود چون درچشمشان زینت داده می شود یعنی چیزی درنظرشان زینت می شود وآنها گمراه می گردند.

﴿ثم جعناکم خلائف فی الارض من بعدهم لننظرکیف تعملون﴾

آنچه سرنوشت را تغییر می دهد ایمان با عمل است.

﴿ان الانسان لیطغی ان رآه الاستغنی﴾