درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی فقیه یزدی

موضوع: تندخویی

بشر که می گویند شاید از بُشر گرفته شده باشد واولین ملاقات با افراد از حالت چهره آنان دیده می شود.

گاه در قیافه فرد ناراحتی دیده می شود گاه در قیافه فرد شادی دیده می شود.

طلاق وجه وحسن بشر شخص به باطن فرد بر می گردد که حقیقت در وجود او حاصل شده که این نمود پیدا کرده است،پس در واقع حسن خلق در وجود او است وکاری می کند که حسنه فی وجهه وحزنه فی قلبه که نمی گذارد در صورت ظهور کند.

آسیب اجتماعی ترش رویی (عبوسی وچهره را درهم کشیدن واخمو بودن،خشم،بد عنقی)

107 بَابُ اسْتِحْبَابِ طَلَاقَةِ الْوَجْهِ وَ حُسْنِ الْبِشْرِ

15947- 1- مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ رِبْعِيٍّ عَنِ الْفُضَيْلِ قَالَ: قَالَ: صَنَائِعُ الْمَعْرُوفِ وَ حُسْنُ الْبِشْرِ يَكْسِبَانِ الْمَحَبَّةَ وَ يُدْخِلَانِ الْجَنَّةَ وَ الْبُخْلُ وَ عُبُوسُ الْوَجْهِ يُبْعِدَانِ مِنَ اللَّهِ وَ يُدْخِلَانِ النَّارَ.[1]

صنائع المعروف شاید جای دیگری نباشد،نوعی کار که معروف باشد انجام دهد،مقابل معروف منکر است که گفته می شود آدم نکره تعبیر می کنند. شاید صانع که اسماء الله گفته میشود یعنی ساخته شده چیزهای معروف مقابل منکر در وجود انسانی ساخته ش ده است واین ساختگی طوری که ریشه معروف دارد.

وحسن البشر که باز بودن وخوشحال وخندان بودن است که این دو کسب محبت می کند.

واضح است که دو مغازه است یکی خوش خنده وخوشرویی است ودیگری نه عبوس است که مردم بیشتر استقبال می کنند از آن کس که چهره گشاده دارد.

آقا نجفی قوچانی ره می گوید به جایی رسیدیم که خسته وپیش آدم خوش خنده ای رسیدیم که چایی بی مزه ای داد که ما به او نگاه می کردیم وخوشحال بودیم که با هم نشین شدیم ولی به زور هم چایی پایین می رفت.

این دو بهشت داخل می کنند.

آیا علت تامه است این دو برای بهشت؟

استاد: این ها مقتضی ورود به بهشت است ومستعد ورود به بهشت است.

وبرعکس بخل وخساست و ترش رویی واخمو بودن مستعد می کنند فردرا برای ورود به جهنم در واقع مقتضی ایجاد می کنند تازمینه ورود فرد به جهنم مهیا شود

سبزواری ره:

مفهومی که از واقع معنا در بیاید برای همه مساوی است مثل این که چند پزشک به یک معنا وحقیقت رسیده اند.