1400/10/28
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: موضوع وحکم
موضوع خودش حکم خود را می خواهد وحکم تابع موضوع است وموضوع تابع حکم است واگر حکمی برای موضوع دیگر باشد تحریف مواضع نام دارد یا اگر موضوعی برای حکم دیگر شود تحریف مواضع می شود یحرونه عن مواضعه ومثل این است که تعطیل حکم شده واصلا به آن عمل نشده است وبه عبارتی هر موضوعی آنچه برای آن نازل شده مواهب خود را دارد .
مثلا در نماز بعد حمد سنی می گوید آمین بگو واین سنت است ولی ما این را بدعت می دانیم واین همان یحرفون الکلم عن مواضعه است.
جایی حکم است ولی به سنت نرسید عیبی ندارد وبه آن عمل می شود،ولی جایی موضوعی مناسب حکم است ولی تثبیت به عنوان حکم الله نشده است نمی توان جزء حکم الله آن ر ابه حساب آورد.
اگرکسی گفت در مثل آمین موضوع دارد وباید گفت واصلا سنت هم هست چرا باید نهی کنید؟
می گوییم چون دلیل نهی داریم ودر روایت وجود دارد واین تشخیص شما که آمین را در اینجا مناسب می دانید ولی اشتباه تشخیص داده اید.
﴿ُیحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ۖ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ﴾[1]
آیه تفصیل داده که کسی که می خواهد قلب طاهر داشته وبه خواسته خداوند عمل کند حق تعالی آزمایش می کند که واقعاً می خواهد با طهارت بیاید یا می خواهد تحریف کند.
وقتی عذاب در آیه می آید معلوم که تکلیف قطعی در کار است ودر مورد ایه خزی آمده وعذاب عظیم هست که معلوم تکلیفی در مورد ش است که تحریف عذاب را در پی دارد.
آیا بیان عرفی در مورد موضوع کافیست یا باید از طرف حق تعالی موضوع بیان شود؟