1403/03/08
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: اخلاق بندگی/نماز شب /آثار و فواید نماز شب
در روزهای ماه ذیقعده بهخصوص در آستانهی روز بیست و سوم این ماه هستیم که روز زیارتی خاص حضرت امام رئوف، امام رضا (علیهالسلام) است. امروز هم آخرین جلسهی این بحث است. به فرمایش حضرت امام رضا (علیهالسلام) متبرک میشویم. اولا به خودم و بعد به شما و دیگران عرض میکنم که برای این حدیث، برنامهریزی علمی و عملی داشته باشید. به فرمایش مقام معظم رهبری (دامتبرکاته)، جهاد تبیین را داشته باشیم.
حضرت اینگونه فرمودند:
«عليكم بصلاة الليل فما من عبد يقوم آخر الليل فيصلي ثمان ركعات وركعتي الشفع وركعة الوتر، واستغفر الله في قنوته سبعين مرة إلا أجير من عذاب القبر، ومن عذاب النار، ومد له في عمره، و وسع عليه في معيشته.
ثم قال عليه السلام: إن البيوت التي يصلى فيها بالليل يزهر نورها لأهل السماء كما يزهر نور الكواكب لأهل الأرض».[1]
«علیکم بصلاة اللیل»؛
این تعبیر از حضرت رسول مکرم (صلیاللهعلیهوآله) در خطاب به امیرالمؤمنین (علیهالسلام) است که فرمودند: «وَ عَلَيْكَ بِصَلَاةِ اللَّيْلِ وَ عَلَيْكَ بِصَلَاةِ اللَّيْلِ وَ عَلَيْكَ بِصَلَاةِ اللَّيْلِ».[2]
«فما من عبد یقوم آخر اللیل فیصلی ثمان رکعات و رکعتی الشفع و رکعة الوتر و استغفر الله سبعین مرة إلا أُجیر من عذاب القبر و من عذاب النار و مد له فی عمره و وسع علیه فی معیشته. ثم قال (علیهالسلام): إن البیوت التی یصلی فیها باللیل یزهر نورها لأهل السماء کما یزهر نور الکواکب لأهل الأرض»؛
هیچ بندهای نیست که آخر شب برخیزد و هشت رکعت نماز شب و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخواند و 70 بار استغفار کند، مگر اینکه از عذاب قبر در امان است.
در فرازی از الهی نامه عرض کردیم: «اگر پاکان را استغفار است، ناپاکان را چه کار است»؟! وقتی اولیای الهی استغفار دارند، ما باید چه کنیم؟!
نماز شب، گشایش در برزخ و عوالم آینده است. از راهکارهای امان از عذب قبر، نماز شب است. خصلت دوم اینکه از عذاب آتش هم در امان است.
و عمرش هم طولانی میشود. کسی سؤال کرد: «معمولا بزرگان دینی، عمرشان طولانی است»! گفتم به دو دلیل است: اولاً اهل گناه نیستند و دوم اینکه اهل نماز شب هستند. این دو، عمر را طولانی میکند. امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: «زمانی میآید که مُردن آنها به گناه، بیشتر از مردن به آجال آنها است».[3] خانههایی که در شب نماز میخوانند، نورشان برای اهل آسمان میدرخشد؛ مانند نور ستارگان برای اهل زمین.
خصلت چهارم اینکه زندگیاش توسعه مییابد. کسی که نماز شب میخواند، محتاج به دیگران نمیشود. ما چهبسا افرادی از علما و بزرگان داشتیم که در فقر اقتصادی بودند و معمولا علما بودهاند؛ چرا که «لا تَجْتَمِعُ عَزيمَةٌ وَوَليمَةٌ».[4] اراده و علم با سورچرانی جمع نمیشود. دنیا و آخرت قابل جمع نیستند. اگر دنیا و آخرت هستند، در سیروسلوک اولیای الهی که فوق دنیا و آخرت است، جمع میشود. در رضایت مولی جمع میشود. معمولا علما در معیشت سخت هستند؛ ولی در عین حال که در معیشت سخت هستند، اظهاری ندارند. چهبسا علمایی داشتیم که برای امورات روزمرهی خود محتاج بودند، ولی از نماز شب، اوضاعشان روان میشده است.
طبق مبانی فقهیمان بیان کردیم که نماز شب را میشود در طول شب خواند؛ نه به عنوان رجاء. ولی فضیلتش، نزدیک به سحر است. اگر نتوانستید در طول شب، نماز شب بخوانید و به هر دلیلی غفلت شد و قضا شد، حتماً قضایش را در روز انجام دهید؛ یا با نماز ظهر و یا با نماز صبح، قضایش را بخوانید و تا شب نشده قضا کنید. نکند روزی در پروندهی ما نماز شب ثبت نشود. سالک، بی نماز شب نیست. سرّی در آن نهفته است. خلوت با حضرت دوست در شب و سحر افضل است.