1402/11/01
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: اخلاق بندگی/ماه رجب /خصوصیات ماه رجب
ماه مبارک رجب است. ماه سیر و سلوک و تعظیم و تکریم اولیای الهی است. تکریم اولیای الهی به اقتدای به آنها است. حدیث امروز را در محضر امام کاظم (علیه‌السلام) پدر حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) هستیم.
حضرت فرمودند: «رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِيمٌ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ».[1]
اگر قرار باشد ماه مبارک رجب را تعریف کنیم، این تعریف امام کاظم (علیه‌السلام)، بهترین تعریف‌ها است. «عظیم»، صفت باری‌تعالی است. وصف خدا[2] و صفت اخلاق آقا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله)[3] است. عظمت ماه رجب به این است که کوچک‌ها را بزرگ می‌کند. اخلاق آقا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، صغیرها را عظیم می‌کند. اسوه‌ی حسنه است.[4] ماه رجب هم ماه عظیمی است. این «یضاعف الله فیه الحسنات»، بیان عظیم است. سه وصف برای این ماه بیان شده است. ماه عظیم و ماهی که در آن خوبی‌ها چند برابر می‌شود. نفسِ ماه، بدی‌ها را برطرف می‌کند. اولین ماه حرام است؛ چرا که حرمت دارد.
اول ماه رجب، تمام جنگ‌ها و جدال‌ها آن زمان تعطیل می‌شد. همه تعطیل می‌شد. احترام خاصی داشتند. در مسائل اسلامی، نظرمان این است که شارع مقدس، ممضی است؛ مگر در مواردی که مؤسس است. ماه‌های حرام در گذشته‌ها وجود داشت و بعدا آقا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به عنوان سنت حسنه‌ی گذشته تأیید کردند و ترویج دادند. قوانینی هم برای آن گذاشتند. اولیای الهی، معمولا آغاز سیر و سلوک‌شان از ماه مبارک رجب است.
عرض ما این است که ماه مبارک رجب، پیش‌نیاز شهر الله الأعظم است؛ یعنی ماه مبارک رمضان. هر دو شهر الله هستند. هر دو عظمت‌شان به این است که مرتبط به آیات الهی هستند؛ یکی آغاز نزول است که ماه مبارک رجب است و دیگری پایان نزول که ماه مبارک رمضان است. برنامه‌ی خاصی برای این ماه قرار دهید که ان‌شاءالله همه‌ی ما جزو رجبیون باشیم.