1402/10/05
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: فضایل اخلاقی/پرهیز از حرام /پرهیز از حرام، سبب کمال دین
ایام ولادت نبی الله و رسول الله حضرت عیسی مسیح (علیهالسلام) - این کلمهی الهی - است. حدیث امروز را به کلام این بزرگوار متبرک میشویم. مستحضرید ولادت ایشان و حالاتشان و معجزات ایشان در میان اولیای الهی، خاص است. در ظهور حضرت امام غائب (علیهالسلام) - روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء - یکی از کسانی که مبعوث میشود و به ایشان ایمان دارد، حضرت مسیح (علیهالسلام) است. احادیث ایشان، شنیدنی است.
حضرت عیسی (علیهالسلام) میفرمایند:
«لَن یَلِجَ مَلَکوتَ السّماواتِ مَن لَم یُولَد مَرَّتَینِ».[1] کسی که دو ولادت معنوی و مادی نداشته باشد، وارد ملکوت آسمانها نمیشود.
ایشان در روایت دیگری میفرمایند:
«إنّ الشَّجَرَةَ لا تُحمَلُ إلّا بِثَمَرَةٍ طَیِّبَةٍ کَذلِکَ لا یُکمَلُ الدِّینُ إلّا بِالتَّحَرُّجِ عَنِ المَحارِمِ».[2]
کمال یک درخت به این است که میوهی طیب و طاهر بدهد. باغبان، مراقبت و وجین و حرس میکند که به میوهی خوب برسد. اگر درختی میوه ندهد، سر و کار او با ارّه و تبر است. همان باغبان مهربان اینجا آن را قطع میکند. باغبانی میگفت که اگر به من چوب بزنید، بهتر است تا اینکه به درختها بزنید. درختانش، آفتزده بود، دعایی توصیه کردیم و الحمدلله درست شد. شجرهی طیبه به میوهی طیبه است. اینکه حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) را نیز شجرهی طیبه میگویند، به سبب ثمرهی طیبهی ایشان است که ائمه (علیهمالسلام) باشد.
«کذلک لا یکمل الدین إلّا بالتحرّج عن المحارم»؛
دین خدا به عنوان یک درخت با دوری از حرام کامل میشود. تقوا و ورع، متفاوت است. ورع این است که انسان پرهیز از محارم الهی داشته باشد. حرمت به انسان آسیب میزند. گناه برای انسان، دستانداز درست میکند. هرچه انسان از جهت سیاسی و خانوادگی و دینی عظیم باشد، گناهشان هم به وفق خودشان بزرگ است. اینکه رعایت نکردن عرفیات، مُسقِط عدالت هست، یا خیر؟ به نظر شیخ انصاری، گاهی مُسقِط است. انسان باید رعایت کند.
علامه حسنزاده (رحمهالله) فرمودند: «با آقای الهی به جلسهی ختم میرفتیم. کسی با مشک دوغ میفروخت. فرمودند: بخوریم. گفتم: مسقط عدالت نیست؟ فرمودند: عدالتی که با دوغ برود، بگذار برود».
درخت به میوه کمال مییابد و انسان به پرهیز از حرام. رعایت کنیم. برای خیلی از افراد، برخی کارها نقص نیست، ولی برای ما طلاب نقص است.